بررسي اثربخشي آموزش خودمتمايزسازي بر عاطفه مثبت و منفي دختران تحت پوشش موسسه خيريه كريم شهرستان كرج

ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ آﻣﻮزش ﺧﻮدﻣﺘﻤﺎﯾﺰﺳﺎزي ﺑﺮ ﻋﺎﻃﻔﻪ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﯽ دﺧﺘﺮان ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺧﯿﺮﯾﻪ ﮐﺮﯾﻢ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﮐﺮج ﺑﻮده اﺳﺖ، ﻃﺮح ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻮع ﻧﯿﻤﻪ آزﻣﺎﯾﺸﯽ)ﻧﯿﻤﻪ ﺗﺠﺮﺑﯽ( ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻃﺮح ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن- ﭘﺲ آزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل اﺳﺖ و ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻠﯿﻪ دﺧﺘﺮان ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺧﯿﺮﯾﻪ ﮐﺮﯾﻢ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﮐﺮج در ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﺳﺎل 1394 ﺑﻮد، از ﺑﯿﻦ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﺮاﯾﻂ ﺷﺮﮐﺖ در ﭘﮋوﻫﺶ، ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺴﺐ ﻧﻤﺮات ﭘﺎﯾﯿﻦ در آزﻣﻮن، ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ ﺷﺮﮐﺖ در ﮔﺮوه آﻣﻮزﺷﯽ و ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺣﻀﻮر در ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺟﻠﺴﺎت ﮐﺎرﮔﺎه را داﺷﺘﻨﺪ، 30 ﻧﻔﺮ ﺟﻬﺖ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ اﻧﺘﺨﺎب و در دو ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و ﮐﻨﺘﺮل ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺷﺪﻧﺪ، ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ در ﺟﻠﺴﺎت آﻣﻮزﺷﯽ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮدﻧﺪ و ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل آﻣﻮزﺷﯽ درﯾﺎﻓﺖ ﻧﮑﺮدﻧﺪ، ﺑﺮاي ﮔﺮدآوري داده ﻫﺎ از ﻣﻘﯿﺎس ﻋﺎﻃﻔﻪ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﯽ واﺗﺴﻮن، ﮐﻼرك و ﻧﮕﻠﻦ)1998( اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ، ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮوارﯾﺎﻧﺲ، ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺗﻔﺎوت ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪه ﺑﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮات ﻋﺎﻃﻔﻪ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﯽ آزﻣﻮدﻧﯿﻬﺎ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﻋﻀﻮﯾﺖ ﮔﺮوﻫﯽ)آزﻣﺎﯾﺶ و ﮐﻨﺘﺮل( در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﺲ آزﻣﻮن در ﺳﻄﺢ)0/01< P( ﻣﻌﻨﺎدار ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﻔﺎوت ﻣﺸﺎﻫﺪه <0/01)ﺷﺪه ﺑﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ﻧﻤﺮات آزﻣﻮدﻧﯿﻬﺎ ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻋﻀﻮﯾﺖ ﮔﺮوﻫﯽ)آزﻣﺎﯾﺶ و ﮐﻨﺘﺮل( در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﺲ آزﻣﻮن در ﺳﻄﺢ P( ﻣﻌﻨﺎدار ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺎس آﻣﻮزش ﺧﻮدﻣﺘﻤﺎﯾﺰﺳﺎزي ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻋﺎﻃﻔﻪ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﯽ را در دﺧﺘﺮان ﺑﻬﺒﻮد ﺑﺨﺸﺪ.