تعيينِ نقشِ خوانايي، بر بهبود عملكرد مسيريابي (مطالعه ي موردي: كاروانسراي سعدالسلطنه ي قزوين)

مسيريابي و سازماندهي مسيرهاي دسترسي و نيز ساماندهي اطلاعاتي كه بر سر راه كابران آن قرار مي گيرند، مي تواند به افزايش شناخت آن فضاها و خوانايي محيط، توسط افراد و نيز ارتقا راندمان عملكرد فضاها كمك شاياني نمايد. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي فرايند مسيريابي دركاروانسراي سعدالسلطنه ي قزوين، باتوجه به كاربري تجاري- فرهنگي و همچنين تبيين مؤلفه هاي مورد نياز به منظور تسهيل مسيريابي در اين گونه مكان ها است. چهارچوب نظري تحقيق در مقياس كمي ست. در روش كمي، از مؤلفه هاي شناخت فضا و نيز شاخص هاي خوانايي (كه شناخت مسير را نيز شامل مي شود)، استفاده شده است. اين مؤلفه ها شامل شاخص هاي نحوي فضا هستند كه قدرت آناليزِ فضا، پيش از اجراي طرح معماري را دارا مي باشند. در ا ين بخش، نقاط كليدي مسير به منظور جانمايي عناصر اطلاعات محيط مشخص مي شوند. براي سنجش موارد فوق، كاروانسراي سعدالسلطنه ي قزوين، به عنوان نمونه ي موردي به آزمون گذاشته مي شود. روش تحقيق در اين پژوهش به صورت توصيفي-تحليلي است.