نقش پل هاي تاريخي در ارتقاي كيفيت منظر و فضاهاي شهري (نمونه موردي: پل شاه عباسي (پل دختر) كرج)

توسعه و شهرنشيني از پديده هاي عمده دوران اخير بوده و پيچيدگي كاركردهاي شهري در دهه هاي اخير سبب ايجاد تغييراتي در محدوده تاريخي شهرها و رويارويي جريان-هاي حفاظت و توسعه شده است. تغييراتي كه، احساس عدم تعلق، بي هويتي و عدم مشاركت را به دنبال دارد. يكي از راه هاي گريز از بحران، توجه به منظر شهري تاريخي و فضاهاي شاخص شهري است. هدف از پژوهش بررسي ظرفيت هاي موجود براي ارتقاي كيفيت فضاي شهري پيرامون پل هاي تاريخي مي باشد. فضاي شهري اطراف پل تاريخي شاه عباسي كرج (پل دختر) به عنوان نمونه موردي مطالعه شده است. اين پژوهش كيفي از نوع توصيفي تحليلي بوده و از مشاهده ميداني، كتب، اسناد و مقالات منتشر شده، براي پاسخ به سوال مهمترين مولفه هاي تاثيرگذار در بالابردن كيفيت منظر شهري پيرامون پل هاي تاريخي چيست. يافته ها نشان مي دهد شاخص هاي امنيت، معنا، كالبد و فعاليت نقش مهمي را در ارتقاي كيفيت فضاي شهري و حيات پل هاي تاريخي دارا مي باشند.