تعيين مدل بهينه‌سازي منابع آب براي توليد پايدار در كارخانه هاي فولادي – مطالعه موردي: سنگ معدن سنگان

يكي از معضلات مهم در شركت هاي توليد فولاد، تأمبن منابع پايدار آب مي باشد. به دليل بحران-هاي خشكسالي و كم آبي، تأمبن آب به يك ريسك چالشي تبديل شده است. استفاده از سبد تأمبن منابع به عنوان يك راه قابل اعتماد براي حفظ پايداري تأمبن محسوب مي شود. با اين حال، تعيين ميزان برداشت از منابع مختلف بايد بر اساس مدلي قابل اعتماد باشد كه بتواند تمام مطلوبيت هاي مديران شركت را پوشش دهد. هدف مدل ارائه شده در اين مقاله، حداكثر نمودن اين مطلوبيت است. اين مدل كه بر اساس توسعه مدل مطلوبيت چندگانه با استفاده از بهينه‌سازي برنامه‌ريزي خطي ارائه شده است، فاكتورهاي مؤثر در انتخاب منابع را مد نظر قرار داده و ميزان برداشت از هر منبع را به گونه اي تأمبن مي كند كه حداكثر مطلوبيت را ايجاد نمايد. براي بررسي عملكرد مدل، منابع تأمبن آب معدن سنگ آهن سنگان مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج بررسي مدل نشان داد بهترين منبع براي تأمبن آب، استفاده از فاضلاب شهرستان خواف خواهد بود.