بررسي تأثير دماي عمليات حرارتي بازپخت بر رفتار الكتروشيميايي فولاد ابزار 2080/1SPK در محيط حاوي 3.5 درصد وزني كلريد سديم

در اين مقاله، تاثير عمليات حرارتي بازپخت بر رفتار الكتروشيميايي فولاد ابزار 2080/1SPK بررسي شده است. عمليات حرارتي شامل سه مرحله: آستنيته كردن (دماي 1050 درجه سانتي گراد و زمان يك ساعت)، كونچ در روغن و بازپخت (دماهاي 500-600 درجه سانتي گراد و زمان يك ساعت) روي اين فولاد ابزار انجام شد. ريزساختار اين نمونه ها به وسيله ميكروسكوپ نوري و تشخيص فازهاي موجود توسط دستگاه پراش اشعه ايكس ارزيابي شد. سختي اين نمونه ها توسط دستگاه سختي سنجي راكول‌سي و بررسي خواص الكتروشيميايي نمونه ها بعد از عمليات حرارتي، در محلول حاوي 5/3 درصد وزني كلريد سديم توسط دستگاه پولاريزاسيون پتانسيوديناميكي و طيف سنجي امپدانس الكتروشيميايي انجام گرفت. نتايج نشان داد عمليات بازپخت باعت افزايش 2-3 برابري سختي نمونه ها مي شود و با افزايش دماي بازپخت اين ميزان سختي كاهش مي يابد. نتايج آزمون پولاريزاسيون نشان داد، نرخ خوردگي اين نمونه ها بعد از عمليات حرارتي، نسبت به نمونه بدون عمليات حرارتي، به دليل تغيير تركيب شيميايي حدود 30-60 درصد كاهش يافته است. نتايج حاصل از آزمون امپدانس الكتروشيميايي بعد از يك ساعت نيز نشان داد نمونه اي كه در دماي 600 درجه سانتي گراد بازپخت شده است، داراي بيشترين مقاومت پولاريزاسيون مي باشد، زيرا اندازه كاربيدهاي آهن در زمينه فريتي به مقدار بيشينه (50 ميكرومتر) مي رسد.