نشانه‌شناسي انتقادي-گفتمانيِ تقابل‌هاي ايدئولوژيكي گفتمان‌هاي خانواده و مدرسه

Discourse Critical Semiology of Ideological Interactions of Family and School Discourses and rebuilding the position of subjectivity in Houshang Moradi Kermani’s Stories

اين پژوهش با استفاده از رويكرد نشانه شناسي انتقادي-گفتماني قصد دارد با بررسي تفاوت هاي ايدئولوژيكي دو گفتمانِ خانواده و نظام آموزشي در داستان هاي هوشنگ مرادي كرماني، به اين پرسش پاسخ دهد كه تفاوت هاي ايدئولوژيكي دو گفتمان چگونه سببِ ايجادِ چالش هاي هويتي در فرد و شكل‌گيري فرايند تبديل او به سوژه مي شود. هدف از اين تحقيق آشكارسازي توهم يك دستي و هم‌راستايي ارزش هاي دو گفتمانِ خانواده و مدرسه در اين داستان‌ها و نشان دادن فرايندِ برساخته شدنِ سوژه در طول زمان است. فرض اولِ پژوهش بر اين است كه يكي از مهم‌ترين عوامل ايجاد چالش هاي هويتيِ بازنمايي‌شده در اين آثار ارزش ها، كاركردها و اهداف گفتماني متفاوتِ دو گفتمان خانواده و نظام آموزشي است. فرض دوم، سوژه سازيِ نظام آموزش و پرورش در طول دوران تحصيل در اين داستان هاست. پژوهش در بررسي هاي خود به اين نتيجه دست مي يابد كه با وجودِ تبليغِ ادعايِ كليشه ايِ همگاميِ خانواده و مدرسه در شكل گيري هويت افراد در دورۀ تاريخي كه اين آثار نمايندۀ آن هستند، هر كدام از اين دو گفتمانِ هويت ساز سعي در برساختن هويتِ سوژه بر اساس اهدافِ ايدئولوژيكي خود دارند و گاه تفاوت ها و تعارض هاي اين دو، باعث سردرگمي و تضادهاي ارزشي در نوجوان مي شود. غلبۀ ايدئولوژي‌هاي گفتمان آموزشي بر گفتمان خانواده و خلق سوژه هاي مطيع و وابسته به گفتمان آموزش از ديگر برآيندهاي اين پژوهش است.