بررسي تأثير كنش احتكار بر تغيير هويت اجتماعي افراد:

احتكار كنش اجتماعي ناپسندي است كه بسامد آن، به‌عنوانِ يك نشانه، بي‌ساماني و آشفتگي در نظام اقتصادي جوامع را برملا مي‌كند. اين پديده تعادل ميان عرضه و تقاضا را به‌هم مي‌ريزد و بخش قابل‌توجهي از كنشگران جامعه را به عارضة ولع خريد و ذخيره‌سازي كالا، بدون تناسب با معيارهاي ارزشي و نيازهاي واقعي مبتلا مي‌سازد. در اين پژوهش برآنيم بر اساسِ بسامد احتكار در چندماهة اخير ايران و بازتاب گستردة آن در رسانه‌ها، مطابق با ماهيت فرارشته‌اي يا بينارشته‌اي بودن مطالعات فرهنگي، سازوكار «سرايت» در معناي مدنظرِ اريك لاندوفسكي را در مورد افزايش ميل شهروندان به اين عمل مخرب و غيراخلاقي تبيين كرده و به نحوة شكل‌گيري احتكار، به‌مثابة رفتار اجتماعي نابهنجار و ازدياد آن در جامعة ايران بپردازيم. همچنين، ضمن ارائة توضيحات و تعاريف لازم، با كاربرد سه نظريه: «مم‌ها»، «هويت اجتماعي» و «منازعة واقع‌گرايانه» به اين پرسش‌ها پاسخ خواهيم دهيم كه نقش مم‌ها‌ يا همان كدهاي هنجاري كه حاوي اطلاعات متنوع‌اند، در شيوع پديده‌اي به نام احتكار خانگي چيست؟ هويت اجتماعي افراد در اين جريان چگونه تغيير مي‌كند و خودي‌ها چطور ازطريقِ كنش احتكار به غيرِخودي‌ تبديل شده و به برون‌گروه راه مي‌يابند؟