بررسي نقش اخلاق در توسعه پايدار

معناي لغوي توسعه، از پوشش و لفاف بيرون آمدن مي باشد. توسعه دغدغه اصلي بشريت براي دستيابي به معيارهاي متعالي براي زيست عنوان گرديده است. پايداري درواقع گذر جامعه از رشد اقتصادي مبتني بر مصرف بي حد و حصر منابع تجديد ناپذير به پيشرفت (بهبود كيفيت زندگي ) مبتني بر استفاده بيشتر از منابع تجديدپذير در درازمدت، مي باشد. پيامدهاي ناگوار زيست محيطي كه جهان كنوني با آن رو به روست ناشي از برخورد غيرمعقول انسان با محيط زيست و استفاده بيش ازحد از منابع پايه مي باشد. آنچه كه در توسعه پايدار به عنوان رويكرد جديد و متحول شده بشر نسبت به مفهوم توسعه مهم است عدالت در برخورداري از منابع، توسعه بوم محور، كاهش فقر، حفاظت محيط زيست، و كلا داشتن رويكرد انسان محور براي توسعه مي باشد. از هدف¬هاي اصلي توسعه پايدار، دستيابي به سطحي معقول از خوب زيستي است كه به طور عادلانه بين اقشار جامعه توزيع شود و بتواند به طور مداوم بين نسل¬هاي آينده تداوم پيدا كند، اكنون در دنيا به اخلاق در راستاي توسعه پايدار توجه زيادي مي¬شود در حالي كه مهندسين مي¬توانند با بهره گيري از دانش و خلاقيت خود، مسائل مختلف را حل نموده و آسايش و رفاه را براي جامعه به ارمغان آورند، عدم پايبندي مهندسان به اصول اخلاقي مي¬تواند خسارات جبران ناپذيري را به همراه داشته باشد. مجامع حرفه¬اي مهندسي جهان از سال 1906 با رويكردي جديد به مقوله اخلاق در مهندسي پرداخته و به منظور دسترسي مهندسين به دستور العمل ها و راهكارهاي اخلاقي در حرفه مهندسي، اقدام به تدوين آيين نامه هاي اخلاقي كرده اند. اين در حالي است كه در كشور ما سوگند نامه مهندسي به عنوان شاخص ترين آيين نامه اخلاقي موجود شناخته شده است. آنچه امروزه در پروژه¬هاي عمراني بيش از پيش مطرح است ضعف مباني اخلاق مهندسي در تعاملات حرفه¬ا¬¬ي مي باشد. اين امر ناشي از آن است كه، در دوره آموزش¬هاي دانشگاهي، به مبحث اخلاق و چالش¬هاي اخلاقي در جامعه مهندسين، توجه نشده است. اخلاق مهندسي از جمله موضوعاتي است كه در سال¬هاي اخير توجه جامعه مهندسي را به خود معطوف كرده است، مهمترين چالش در تربيت مهندس در كشور، پرورش ارزش¬هاي انساني و اخلاقي در دانشجويان مهندسي مي باشد. در اين پژوهش به مطالعه در مورد تعريف، تاريخچه، آيين نامه هاي اخلاق، توسعه پايدار در راستاي اقتصادي، اجتماعي و محيط زيست مي¬پردازيم.