بررسي لباس بانوان برگزيده و شاخص- ترسيم شده در نگاره هاي شاهنامه بايسنقري، به منظور ايجاد كسب و كارهاي كوچك در حوزه پوشاك

امروزه كسب كارهاي كوچك كه حاصل انديشه هاي مبتني بر خلاقيت در حوزه ي فرهنگ و هنر ايراني _ اسلامي در بين نسل جديد اهميت ويژه اي يافته است. توجه به وجوه هويتي كسب و كار هاي كوچك يكي از متغير هاي قابل اهميت در ميزان رغبت و انتشار اين نوع فعاليتها است. شاهنامه بايسنقري به سبب جايگاه ويژه اي كه در تاريخ هنر ايران دارد، بسيار مورد توجه پژوهشگران بوده است . در اين رساله با نگاهي به هنر عهد تيموري و مكتب هرات به بررسي تاريخي تصاوير بانوان در شاهنامه بايسنقري ، با هدف يافتن الگوي ايراني – اسلامي براي مانتو مجلسي بانوان معاصر ايران مي باشد . در اين بين ساده سازي ، امروزي كردن و فقط الهام گرفتن از تصاوير بانوان شاهنامه بايسنقري مد نظر مي باشد. براي رسيدن به اين مقصود بر اساس نگاره هاي بانوان شاهنامه قطعات لباس و ضمايم آن را به صورت جز به جز مورد بررسي قرار گرفته است. و در نهايت به طراحي و سپس دوخت مانتو مجلسي براساس ويژگيهاي پوشاك زنان شاخص در شاهنامه بايسنقري پرداخته شده است. پژوهش حاضر به روش توصيفي - تحليلي با بررسي و مشاهده دقيق تصاوير انجام گرفته و بر مبناي مشاهده ي نگاره ها نوع پوشاك زنان شرح داده شده است. با بررسي كتاب (شاهنامه فردوسي نسخه بايسنقري) كه مجموعه مينياتورها و صفحات مذهب آن به چاپ رسيده است از 22 نگاره تنها 4 نگاره موجود است كه از حضور زنان برخوردار مي باشد.اين نگاره ها به ترتيب قرار گرفتن در نسخه ديدار زال و رودابه و كشتن اسفنديار ارجاسب را و ملاقات اردشير و گلنار و ملاقات يزد گرد و منذر و سپردن بهرام مي باشد. در اين چهار نگاره در مجموع تعداد (11) نفر زن تصوير شده است كه تنها چهار زن شاخص و نامدار در سه نگاره مي باشد. با تحليل و بررسي نگاره ها منتخب پوشش زنان شباهت هايي به هم دارند كه شايد دليل آن باشد كه نگارگر اين سه نگاره يك هنرمند مي باشد. پوشش زنان در نگاره ها همانند پوشاك زنان دوران تيموريان ، پوشيدن لايه هاي مختلف رنگارنگ لباس روي يكديگر مي باشد و همچنين سر پوشهاي زنان به صورت چند لايه مي باشد. عطف به موارد فوق توجه به زيبايي شناسي در حوزه هاي هنر تيموري مي تواند سبب گسترش كسب هاي حوزه پوشاك بانوان ايراني شود.