طراحي خيابان هاي شهري با رويكرد سرزندگي (نمونه موردي : خيابان شريعتي ( از تقاطع خيابان طالقاني _شريعتي تا تقاطع خيابان شريعتي _سينما ) )

Designing urban streets with a vivid approach (Case Study: Shariati Street (from the intersection of Taleghani Street, Shariati St. to the intersection of Cinema)

احساس آرامش خاطر، نشاط و وجود حس سرزندگي يكي از نيازهاي روحي انسان و مهم ترين شاخص كيفيت فضاست. انبوهي از فضاهاي دل مرده، سرد و بي روح در شهرها تحت تاثير ناهمگوني و آلودگي هاي بصري مشاهده مي شود كه به دور از هر گونه زيبايي و مطلوبيت، هيچ گونه معنا، مفهوم و عملكردي را القاء نمي كنند.سرزندگي و نشاط امروزه حلقه مفقوده شهرها و فضاهاي شهري مي باشد. با توجه به اينكه فضاهاي شهري بخش عمده اي از فضاهاي ما رادر برگرفته اند لذا ضرورت ارتقاء كيفي اين فضاها از طريق ايجاد سرزندگي از اهميت ويژه اي برخوردار است.به دليل عدم وجود سرزندگي در فضاهاي شهري بسياري از مشكلات رواني در افراد به وجود آمده است. بنابراين پاسخگويي به نيازهاي اجتماعي افراد در اين گونه فضاها و ايجاد فرصت هاي مناسب براي كسب اين نيازها لازم و ضروري مي باشد. در اين بين خيابان ها به عنوان اصلي ترين فضاهاي شهري كه افراد با ساختار سني و جنسي گوناگون همواره در آن حضور دارند و به عنوان بستري براي شكل گيري و تقويت روابط اجتماعي در شهرها به حساب مي آيند از اهميت فراواني برخوردارند. امروزه به دليل توجه بيش از اندازه به جنبه هاي كمي فضا نسبت به جنبه هاي كيفي آن منجر به كاهش سرزندگي و نشاط در بسياري از خيابان ها شده است.در اين مقاله به بررسي موضوع طراحي خيابان با معيارهاي سرزندگي ميپردازد .در اين راستا نخست انگاره هاي نظري بررسي مي شوند. با استفاده از مطالعات موجود، مجموعه اي ازشاخص ها و معيارهاي مؤثر در جهت ارزيابي و طراحي خيابان با توجه به مولفه ي سرزندگي و بالا بردن روحيه عمومي صورت مي گيرد و در پايان، مدل پيشنهادي جهت طراحي خيابان شريعتي ( از تقاطع خيابان طالقاني _شريعتي تا تقاطع خيابان شريعتي _سينما ) ياسوج به كار گرفته شده است.