تاثير انرژي در معماري و نقش آن بر شرايط آسايش فضاهاي مسكوني (نمونه موردي استفاده از انرژي خورشيدي)

نقش انرژي در زندگي بشر انكار ناپذير است، انرژي در هر زمينه‌اي از علوم كاربرد دارد. از نظر فيزيك و استايتك انرژي به چند گروه تقسيم مي‌شود كه عبارتند از انرژي حرارتي، انرژي نوراني و ساير انرژي‌هاي ديگر. در زندگي امروز استفاده از انرژي امر بديهي بشمار مي‌رود و يكي از اركان اصلي و مهم كار و زندگي مي‌باشد. زندگي با تعريف كشور، شهر، اقليم، زيستگاه و ... همراه است. يكي از دغدغه‌هاي امروزي ما كمبود ذخاير انرژي در كره‌ي زمين است. ساختمان‌ها يكي از بزرگترين منابع اتلاف انرژي محسوب مي‌شوند كه در صورت تداوم مصرف بيش از حد انرژي علاوه بر دامن زدن به مسئله بحران انرژي در جهان، سبب تشديد آلودگي محيط زيست نيز مي‌گردند. انرژي فسيلي در دراز مدت رو به پايان خواهد بود و انرژي‌هاي نوين همانند انرژي هسته‌اي و انرژي طبيعي همانند انرژي باد و آفتاب و آب جايگزين انرژي فسيلي مي‌گردد و اين مهم در زندگي بشر مخصوصا در شهرسازي و معماري آشكارا مشهود بوده و هست. استفاده از انرژي‌هاي فوق در بناها بطور اعم در شهر و شهرسازي از موارد لازم و اجتباب ناپذير است. در اين مقاله درباره انرژي‌هاي تجديدپذير كه يكي از اهداف طراحي ساختمانهاي پايدار در زندگي ما مخصوصا در شهر و شهرسازي اثر مستقيم دارد پرداخته خواهد شد.