آسيب پذيري عابران پياده در معابر عمومي مشهد

تلفات عابران پياده در ايران معادل يك چهارم كل تلفات ناشي از حوادث رانندگي بوده كه سهم آن در راه هاي برون شهري و روستايي به ترتيب 5/12 و3/19 درصد مي باشد. سهم تلفات زنان و دختران عابرحدوداً ۹ درصد بيشتر از ميانگين كشوري ( ۱۸ درصد) بوده و ۷۰ درصد عابراني كه جان خود را در تصادفات از دست داده اند، بي سواد بوده و يا از سطح تحصيلات پايين (ابتدايي) برخوردار بوده اند. همچنين حدود ۵۵ درصد كشته هاي عابران پياده در ميان افراد مسن بالاي ۵۰ سال اتفاق افتاده و ۱۰ درصد آن نيز معمولاً براي كودكان زير ۷ سال رخ مي دهد. علاوه بر آن علت فوت بيش از نيمي از عابران پياده به سبب وارد آمدن ضربه به سر و گردن گزارش شده است. پرداختن به اين مهم، زمينه تحقيق پيرامون ارزيابي و بررسي عوامل موثر بر شدت تصادفات عابران پياده در راه هاي درون شهري را فراهم ساخت. براي شناخت عوامل موثر بر شدت جراحات عابرين پياده ناشي از سوانح رانندگي، استفاده از مدل هاي آماري در مطالعات بسياري ديده مي شود .يكي از مزيت هاي اين مدل ها قابليت تعيين ميزان اثرگذاري متغيرها بر احتمال بروز نوع جراحت است.