بررسي اثر تغييرمكان و تسليح شيب هاي سنگي بر اساس فاكتور نسبت تغييرمكان در شيب- هاي سنگي ناپايدار

اﻣﺮوزه ﺑﺤﺚ ﺧﻄﺮ ﻟﻐﺰش و ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري ﺷﯿﺐﻫﺎي ﺳﻨﮕﯽ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺗﻐﯿﯿﺮﻣﮑﺎن و ﺟﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ زﯾﺎد ﺑﺨﺶﻫﺎي ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار و ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﺧﺴﺎرات ﻧﺎﺷﯽ از اﯾﻦ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاريﻫﺎ در زﻣﯿﻨﻪﻫﺎي ﻋﻤﺮاﻧﯽ و ژﺋﻮﺗﮑﻨﯿﮑﯽ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺤﻘﻘﯿﻦ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﯾﮑﯽ از روشﻫﺎي ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از وﻗﻮع اﯾﻦ ﻧﻮع ﻟﻐﺰشﻫﺎ ﭘﺎﯾﺪارﺳﺎزي ﺷﯿﺐﻫﺎي ﺳﻨﮕﯽ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺗﺴﻠﯿﺢﮐﻨﻨﺪه ﺑﺮاي ﮐﺎﻫﺶ ﺗﻐﯿﯿﺮﻣﮑﺎن ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺳﻌﯽ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ اﺛﺮ ﺗﻐﯿﯿﺮﻣﮑﺎن و ﻓﺎﮐﺘﻮر ﻧﺴﺒﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮﻣﮑﺎن ﺑﺮ روي ﺗﻮزﯾﻊ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺗﺴﻠﯿﺢﮐﻨﻨﺪه ﺑﺮ روي ﺷﯿﺐﻫﺎي ﺳﻨﮕﯽ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار ﺑﺮرﺳﯽ ﮔﺮدد. در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮﻣﮑﺎن ﻧﻘﺎط ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﯿﺐﻫﺎي ﺳﻨﮕﯽ ﺳﺪ ﺳﯿﺎه ﺑﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﺮوژه ﻣﻮردي ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺪه و ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺗﺴﻠﯿﺢﮐﻨﻨﺪه ﺑﺮ اﺳﺎس ﻓﺎﮐﺘﻮر ﻧﺴﺒﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮﻣﮑﺎن ﺗﻮزﯾﻊ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ . در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ، ﺑﺮ اﺳﺎس ﺷﺮاﯾﻂ زﻣﯿﻦﺷﻨﺎﺳﯽ و ﺧﻮاص ژﺋﻮﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﻻﯾﻪﻫﺎ ﺗﺴﻠﯿﺢ ﺷﯿﺐ ﺳﻨﮕﯽ ﻣﻮردﻧﻈﺮ ﺑﺮ اﺳﺎس روش RMR ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. در اﻧﺘﻬﺎي ﻣﻘﺎﻟﻪ ، ﺷﯿﺐ ﺳﻨﮕﯽ ﻣﻮردﻧﻈﺮ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاص ﻫﻨﺪﺳﯽ و ژﺋﻮﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﻻﯾﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪي ﻣﯽﺷﻮد و ﭘﺲ از ﻣﺪﻟﺴﺎزي ﻋﺪدي آن ﺗﻐﯿﯿﺮﻣﮑﺎن ﻫﺮﯾﮏ از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪي ﺷﺪه ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽآﯾﺪ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﻐﯿﯿﺮﻣﮑﺎن ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﺮاي ﻫﺮﯾﮏ از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﯽﺗﻮان در ﻣﻮرد ﺗﺮاﮐﻢ اﺟﺰاي ﺗﺴﻠﯿﺢﮐﻨﻨﺪه در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﺤﺮاﻧﯽ ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮي ﻧﻤﻮد. ﺑﻪ ﻃﻮري ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﭘﺎراﻣﺘﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮﻣﮑﺎن ، ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﮐﻪ داراي ﻧﺴﺒﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮﻣﮑﺎن ﺑﺎﻻ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﺮاﮐﻢ اﺟﺰاي ﺗﺴﻠﯿﺢﮐﻨﻨﺪه در اﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.