مطالعه آزمايشگاهي تاثير تزريق بر ميزان افزايش مقاومت آبرفت C تهران

ﯾﮑﯽ از روﺷﻬﺎي ﭘﺎﯾﺪارﺳﺎزي زﻣﯿﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﻔﺮ ﻓﻀﺎﻫﺎي زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺰرﯾﻖ ﺑﺮاي ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﺎﻧﺪن ﻧﻔﻮذﭘﺬﯾﺮي و اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺧﺎك در ﺣﯿﻦ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺳﺎﺧﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮش روزاﻓﺰون ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز ﻣﺘﺮو و ﻓﻀﺎﻫﺎي زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ در ﮐﺸﻮر و ﻟﺰوم اﻣﮑﺎن ﻋﺒﻮر از ﺳﺎزﻧﺪﻫﺎي ﺳﺴﺖ ، ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺰرﯾﻖ ﺑﺮ ﺧﺎﮐﻬﺎي آﺑﺮﻓﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﺸﮑﯿﻞ دﻫﻨﺪه ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪه ﺑﺴﺘﺮ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺷﻬﺮي ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، ﺿﺮوري ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ.در ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ روي ﭼﻨﺪ ﺧﺎك ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺮ داﻧﻪ ﺑﻨﺪي آﺑﺮﻓﺖ C ﺗﻬﺮان ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﺎﺧﺖ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺧﺎك اﺳﺘﻮاﻧﻪ اي ﺑﺎ ﭼﻨﺪ درﺻﺪ ﺗﺮاﮐﻢ و اﻧﺠﺎم ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺗﺰرﯾﻖ ﺑﺎ دوﻏﺎب ﻫﺎي ﺑﺎ ﻧﺴﺒﺖ آب ﺑﻪ ﺳﯿﻤﺎن ﻣﺨﺘﻠﻒ و ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﺎ ﻋﻤﻞ آوري 28 روزه و اﻧﺠﺎم آزﻣﺎﯾﺶ ﺗﮏ ﻣﺤﻮري روي ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎ، در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻣﻌﯿﺎري ﻋﺪدي ﺑﺮاي ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺗﮏ ﻣﺤﻮري ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه از آﺑﺮﻓﺖ C ﺗﻬﺮان اراﺋﻪ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ.