بررسي سرمايه اجتماعي در بين كارآفرينان كشاورزي شهرستان كرمانشاه

The Investigation of Social Capital among Agricultural Entrepreneurs of Kermanshah Township

سرمايه اجتماعي نقش مهمي در فعاليتهاي كارآفرينانه دارد زيرا كارآفريني يك فرايند اجتماعي- اقتصادي است كه از طريق به شرايط و بافت اجتماعي متكي است؛ اول اينكه كارآفرينان افرادي هستند كه محصول محيط اجتماعي خود بوده و دوم آنكه كارآفريني يك فعاليت اجتماعي است و در نتيجه وجود يا نبود پيوندها و ارتباطات اجتماعي بر ماهيت كسب و كار تأثير ميگذارد. بنابراين هدف از مطالعه حاضر بررسي وضعيت سرمايه اجتماعي در بين كارآفرينان كشاورزي بود. اين پژوهش از نوع توصيفي-پيمايشي بوده و جامعه آماري آن شامل 110 نفر از كارآفرينان كشاورزي بود كه با توجه به جدول كرجسي و مورگان، حجم نمونه ها 86 نفر تعيين شد و براي دستيابي دقيق به افراد مورد مطالعه، از روش نمونه گيري تصادفي استفاده شد. به منظور گردآوري داده ها، از ابزار پرسشنامه و براي تجزيه و تحليل يافته ها از تحليل توصيفي (جداول توزيع فراواني ترسيم و از ميانگين، انحراف معيار و درصد) استفاده شد. بررسي ميزان سرمايه اجتماعي در بين كارآفرينان كشاورزي نشان داد كه سرمايه اجتماعي مردان كارآفرين در حد متوسط و ميزان سرمايه اجتماعي اكثر زنان كارآفرين در حد كم بود. به عبارت ديگر سطح سرمايه اجتماعي زنان نسبت به مردان كمتر مي باشد. نتايج اولويت بندي ابعاد سرمايه اجتماعي در بين كارآفرينان كشاورزي نشان داد كه از بين ابعاد سرمايه اجتماعي، بعد رابطه اي بيش از ساير ابعاد در بين مردان و زنان كارآفرين شهرستان كرمانشاه وجود داشت، و كمترين اولويت به بعد شناختي اختصاص يافت.

Social capital plays an important role in entrepreneurial activities because entrepreneurship is a socioeconomic process that relies on social conditions and social context; first, entrepreneurs are people who are the product of their social environment and, secondly, entrepreneurship is a social activity and as a result of the existence or absence of links and social relationships affect the nature of the business. Therefore, the purpose of this study was to examine the status of social capital among agricultural entrepreneurs. The statistical population of the study consisted of agricultural entrepreneurs in Kermanshah Township (N=110). The research samples were selected using random sampling method (n=86). To collect data, a questionnaire was used and for analyzing the findings, descriptive analysis (frequency distribution tables and mean, standard deviation and percentages) were used. The study of social capital among agricultural entrepreneurs showed that the social capital of men entrepreneurs was moderate and the amount of social capital of most female entrepreneurs was low. In other words, the level of social capital of women is lower than men. The results of prioritizing the dimensions of social capital among agricultural entrepreneurs showed that among dimensions of social capital, the relational dimension was more than other dimensions among male and female entrepreneurs in Kermanshah, and the least priority was given to the cognitive dimension.