بررسي اركان فرهنگي خانواده در تاريخ اقليتهاي مذهبي ايراني( مطالعۀ موردي زرتشتيان ايران)

طرح تاريخ اقليتها و شناخت مولفه هاي فرهنگي آنها و توجه به تاريخ تحولات ريز و تنوعات تاريخي مي تواند بين تاريخ فرهنگي و مطالعات ايران شناسي فصل مشتركي باشد درين ميان مي توان به طرح موضوعاتي بسيار جديد در عرصه هاي قوم نگاري فرهنگي، تنوعات فرهنگي با هدف كشف و تفسير بيشتر گذشته تاريخي با هدف تدقيق در آن پرداخت. تاريخ فرهنگي به عنوان يك حوزه مطالعاتي جديد به طرح خوانشي متفاوت از فرهنگ ميپردازد و با تمركز بر تاريخ خُرد و جزئي نگر، درصدد ارايه تفسير از لايههاي عمدتا مغفول موجود در گذشته تاريخي جامعۀ ايراني است.سرزمين ايرانرا برخي چهار راه تاريخ و گروهي ديگر آنرا به سان پلي دانسته اند كه مشرق و مغرب جهان را به هم متّصل كرده است اين خصيصه باعث شده كه اين سرزمين گذرگاه دايمي اقوام گوناگون با خصايل و صفات متفاوت شود.اما يكي از سراسر تاريخ ايران از آغاز تا همين اواخر، پر است از مهاجرت ها، تهاجماتي كه توسط اقوام گوناگون مجاور يا ساكنان مناطق دور از آن صورت گرفته كه تأثير عظيم در ساخت، شكل و روند تكامل جامعۀ آن بر جا گذاشتهاست. از جمله رهاورد اين مهاجرت ها و هجوم ها تنوع در قوميت ها ،آداب و رسوم ومذاهب مختلف است از ديگر سو،يكي از اركان هاي مهم جامعهۀ ايراني خانواده است .مطالعه در نخستين تمدن هاي آريايي حكايت از آن داردكه خانه تحت رياست پدر از اركان مهم جامعه ايراني محسوب مي شدكه تا امروز اين نهاد هرچند با فراز و « نمان » يا فرودهايي اهميت خود را حفظ كرده است . با اينهمه در ايران بحث خانواده هم تحت تاثير تنوع قومي ومذهبيقرار گرفته استپژوهش حاضر مي كوشد تا با استفاده از روش توصيفي- تحليلي اركان فرهنگي خانواده ي ايراني در فرهنگ زرتشتيان ايران رامورد شناسايي قرار دهد.