بازنمودِ تاريخِ فرهنگي ايران در رِوايتهايِ گفتگومحورِ مقتل‏هاي عاشورا

يكي از قديمي‏ترين ساخت‏هاي روايت، تاريخ است و رِوايت تاريخي مانند رِوايت داستاني از شگردهاي روايت‏پردازي بهره برده است. اگر تاريخ فرهنگي ايران را به دو بخش پيش از اسلام و پس از اسلام تقسيم كنيم، مقايسۀ رِوايت‏هاي گفتگومحور اين دو دوره در متون تاريخي- ادبي نشان از ويژگي گفتمان چندصدايي در فراخناي تاريخ فرهنگي اين سرزمين است. اين مقاله، ويژگي يادشده را در مقتل تاريخي- داستاني واقعه عاشورا يعني «تاريخ خلفا و مقتل امام حسين (ع)» واكاوي خواهد كرد و به اين پرسش پاسخ خواهد داد كه چگونه يك رخداد تاريخي غير ايراني به‎‏وسيلۀ ابزار گفتگو، طي يك ويرايش فرهنگي در رِوايت‏هاي ايراني بازتوليد مي‏شود.