بررسي عددي اثرات لايه روانگرا در خاك هاي لايه اي

ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﻣﺘﺮاﮐﻢ ﺷﺪن ﺧﺎﮐﻬﺎي داﻧﻪ اي اﺷﺒﺎع در ﻣﻌﺮض ﺗﻨﺶ ﻫﺎي ﺑﺮﺷﯽ ﺳﯿﮑﻠﯽ، ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﻓﺸﺎر ﻣﻨﻔﺬي و ﮐﺎﻫﺶ ﻧﯿﺮوﻫﺎي ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺑﯿﻦ ذرات ﻣﯽ ﮔﺮدد اﯾﻦ اﻣﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻘﻠﯿﻞ ﺳﺨﺘﯽ و ﺗﻨﺶ ﻫﺎي ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ در ﺧﺎك ﻣﯽ ﺷﻮد و ﻧﻬﺎﯾﺘﺎ ﻣﺴﺒﺐ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ ﻫﺎ و ﺧﺮاﺑﯿﻬﺎي زﯾﺎدي ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. وﺿﻌﯿﺖ ﺑﺎﻓﺖ ﺗﺤﺖ اﻻرﺿﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎ ﯾﮑﯽ از ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺧﺮاﺑﯿﻬﺎ و ﺟﺎﺑﺠﺎﯾﯽ ﻫﺎي رخ داده در ﺳﻄﺢ زﻣﯿﻦ ﻧﻘﺶ ﮐﻠﯿﺪي را اﯾﻔﺎ ﻣﯿﮑﻨﺪ و ﺑﺮ ﺧﺴﺎرات ﺟﺎﻧﯽ و ﻣﺎﻟﯽ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ. در ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﯾﮏ ﻻﯾﻪ ﻣﺎﺳﻪ اي ﺳﺴﺖ و اﺷﺒﺎع ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ﻻﯾﻪ ﻫﺎي رﯾﺰ داﻧﻪ ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎ از ﺟﻨﺲ رس ﯾﺎ ﻻي ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﺣﺎﻃﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ در ﻫﻨﮕﺎم وﻗﻮع زﻟﺰﻟﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻧﺸﺴﺖ و ﺧﺮاﺑﯽ ﻫﺎي زﯾﺎدي ﺑﺮاي ﺳﺎزه ﻫﺎي ﺳﻄﺤﯽ و ﻣﺪﻓﻮن ﻣﯽ ﺷﻮد، در اﯾﻦ ﺑﯿﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻻﯾﻪ رواﻧﮕﺮا در ﭘﺮوﻓﯿﻞ ﺧﺎك، ﺑﺮ ﻣﯿﺰان اﯾﻦ ﺧﺮاﺑﯿﻬﺎ اﺛﺮ ﻣﯽ ﮔﺬارد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻟﺮزه ﺧﯿﺰ ﺑﻮدن ﮐﺸﻮر اﯾﺮان، ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺮ روي رﻓﺘﺎر ﻟﺮزه اي ﺳﺎﺧﺘﮕﺎﻫﻬﺎ ﺑﺸﺪت اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮي از ﻧﺘﺎﯾﺞ و دﺳﺘﺎوردﻫﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻗﺒﻠﯽ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰار FLAC 2D اﺛﺮات ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻻﯾﻪ رواﻧﮕﺮاي ﻣﺤﺒﻮس ﺷﺪه در ﻻﯾﻪ ﻫﺎي رﺳﯽ در ﻗﺎﻟﺐ ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﺸﺴﺖ ﻫﺎ، اﺿﺎﻓﻪ ﻓﺸﺎر ﻣﻨﻔﺬي و ﺗﻨﺶ ﻫﺎي ﻣﻮﺛﺮ ﻣﻮرد ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﻣﯿﮕﯿﺮد. در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ از دو ﻣﺪل رﻓﺘﺎري اﻻﺳﺘﻮ ﭘﻼﺳﺘﯿﮏ )ﻣﺪل ﻣﻮﻫﺮ ﮐﻠﻤﺐ( و ﻣﺪل ﻓﯿﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻣﺒﯿﻦ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﻋﻤﻖ ﻻﯾﻪ رواﻧﮕﺮا ﻣﯿﺰان اﺛﺮات ﻣﺨﺮب رواﻧﮕﺮاﯾﯽ ﺗﻘﻠﯿﻞ ﭘﯿﺪا ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺑﻮدن ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻻﯾﻪ رواﻧﮕﺮا، ﻣﺨﺎﻃﺮات رواﻧﮕﺮاﯾﯽ ﻧﯿﺰ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.