مطالعه مروري نقش ورزش بر كيفيت زندگي سالمندي

سلامت جسم و روان دو مقوله مهم براي داشتن زندگي سالم و با كيفيت است. در سنين سالمندي، بي تحركتي نه تنها بيماري هاي جسمي بسياري را به دنبال دارد بلكه موجب تنهايي، افسردگي، وابستگي به ديگران، انزوا طلبي، نااميدي، اضطراب ، بي حاصلي و پوچي مي شود. بيشتر مشكلات افراد مسن علاوه بر مشكلات جسمي از دست دادن عزت نفس و ارتباطات اجتماعي است همچنين مشاركت در فعاليت هاي ورزشي مي تواند به اجتماعي شدن، ارتباط سالم با همسالان افزايش خلق و خوي مثبت، احساس هويت، استقلال عمل، زندگي با نشاط ورضايت بخش كمك نمايد حتي مي تواند به عنوان يك ابزار پيشگيري كننده در مسير سلامت از هزينه هاي درماني ناشي از بيماري هاي كه با افزايش سن گريبانگير جامعه ميشود، بكاهد. با عنايت به روند جاري تغييرات جمعيتي در كشور پيش بيني شده است در حدود سال 1410 در كشورمان پديده « انفجارسالمندي » رخ خواهد داد .براين اساس توجه به ورزش و فعاليت بدني سالمندان اهميت خاصي دارد لذا يكي از مهمترين روشهاي آهسته نمودن آهنگ سالخوردگي ورزش است. هدف ازانجام اين پژوهش بررسي نقش ورزش درافراد سالمندوارتباط آن با درمان مشكلات پزشكي، ايجاد فرايند سالمندي فعال ،بهبود روابط اجتماعي، سلامت روان و بالطبع بهبود كيفيت زندگي اين افراد است. روش جمع آوري اطلاعات در اين پژوهش به صورت كتابخانه اي و با مطالعه مقالات معتبر داخلي و خارجي، مركز آمار ايران و مجلات سالمندي ايران از سال 2000 تا به امروز به صورت جامع و عميق بررسي شد. يافته هاي پژوهش حاكي ازآن بود كه با به كار گيري برنامه ي منظم ورزشي، سطح كيفيت زندگي سالمندان به طور معناداري نسبت به قبل از اجراي برنامه ي ورزشي افزايش يافت و مشخص گرديد كه به ترتيب ميان فعاليت بدني سلامت عمومي، انرژي و سرزندگي، عملكرد اجتماعي، سلامت روان، مشكلات جسماني و شاخص مشكلات عاطفي رابطه ي معنا داري وجود دارد. در انتها باتوجه به نتايج پژوهش پيشنهاداتي ارائه مي گردد.