گذري بر چالش هاي توليد ارگانيك زعفران در ايران

كشاورزي ارگانيك يكي از مناسب ترين نظام هاي توليدي و جايگزيني براي سيستم هاي كشاورزي رايج به ويژه در زمينه توليد گياهان دارويي مي باشد كه در آن كميت و كيفيت محصولات از توليد تا مصرف حفظ و اصول اكولوژيكي و اجتماعي در نظر گرفته شده است. با توجه به درجه بالاتر سلامت و طعم مطلوب-تر محصولات ارگانيك، سرعت رشد بازار اين محصولات در حال افزايش است. توليد محصولات ارگانيك در كشورهاي در حال توسعه بر اساس استانداردهاي كشورهاي توسعه يافته صورت مي گيرد. با وجود قدمت طولاني كشاورزي و بومي بودن زعفران، هنوز فاقد دستاوردهايي براي اين محصول در چارچوب ارگانيك در كشور هستيم. اگرچه بازارهاي خارجي تمايل زيادي نسبت به خريد زعفران ارگانيك ايران دارند، ولي فعاليت چشم گيري در ارتباط با توليد ارگانيك اين محصول در كشور انجام نشده است. توليد زعفران بر اساس نيروي كار خانوادگي، در مزارع كوچك با اتكا به نهاده هاي بومي و محلي و فناوري هاي كم نهاده انجام مي شود. اگرچه ويژگي هاي اين محصول با معيارهاي ارگانيك مطابقت داشته و پتانسيل بالايي براي توليد در چارچوب محصول ارگانيك دارد، ولي توليد آن ارگانيك محسوب نمي شود. براي توسعه توليد زعفران ارگانيك، داير نمودن مؤسسات گواهي و تسهيلات براي توليدكنندگان ضروري است. مراحل توليد زعفران ارگانيك شامل دوره گذار، انتخاب زمين و پياز مادري، مديريت داشت (حاصلخيزي خاك و آبياري)، برداشت و ذخيره گل و جداسازي و خشك كردن كلاله و درجه بندي و بسته بندي مي باشد. توليد ارگانيك زعفران سهم ايران را در بازارهاي جهاني اين گياه تقويت كرده و زمينه را براي معرفي برند ايراني در سطح جهان فراهم تر مي نمايد.