بررسي و تحليل بازتاب باورها و انديشه هاي فولكلور در رمان «نبوءة فرعون»

داستان به عنوان گنجينة معنوي بشر، سرشار از معاني بكر و ايده هاي ناب است كه در گذر روزگار و فراز و نشيب زمانه، صيقل يافته و جلا گرفته است و چون آينه اي تمام نما، با آميزه اي از خيال و عاطفه، در پي تجلي هنري جهان واقعي است. از مفاهيم ارزشمندي كه در قاب ادبيات و داستان بازتاب مي يابد، باورها و افكار عامه است. در اين ميان، رمان «نبوءة فرعون» اثر ميلسون هادي، نويسندة معاصر عراقي، به دليل ظرفيت هاي والا در انعكاس واقعيت جامعة عراق؛ خصوصا بيان افكار و انديشة مردم، گزينه اي مناسب براي بررسي باورهاي عاميانه محسوب مي شود. رهيافت اين پژوهش نشان مي دهد كه نويسنده، براي انتقال مفهوم و تجربه ي ادبي و فضا سازي داستان، به بازسازي باورهاي مردم در رمانش مي پردازد. او، گاه آيين هاي مذهبي چون روز زكريا را تجسيم مي كند و گاه، باور به سحر و افسون را روايت مي كند و در جايي ديگر، از دنياي داستانش، عرصه اي فراهم مي سازد تا جن و پريان، زماني براي حضور بيابند، او همچنين روايتگر اشعار و لهجه هاي عاميانه مردم سرزمين خويش و... است. اين مقاله با روش توصيفي- تحليلي به بررسي بازتاب باورهاي فولكلور در داستان «نبوءة فرعون» مي پردازد تا خواننده ضمن شناخت زندگي و انديشة مردم عراق، با روش هاي توليد معناي نويسنده آشنا شود.