تحليل خاستگاه معنايي و محتوايي فرمهاي آرابسك. عَرَبِسك (تاك و پيچك) در جهان اسلام

از آنجا كه آرابسك ، نقوش تزييني در معقوله‌ي هنر‌هاي اسلامي ناميده مي‌شود، بايد به برخي از ويژگيهاي ديالكتيك مربوط به كيفيت هاي بصري نقوش تزييني توجه كرد. كيفياتي از قبيل، حركت در مقابل سكون و ظرافت در برابر قدرت و درك‌پذيري در مقابل پيچيدگي، كه همگي از محسوس، كيفيات ديداري نقوش آرابسك است. در بيان اهميت اين نقوش كه يكي از نمايه‌هاي هنر اسلامي است بايد چنين گفت كه :تبلور وتنزل حقيقت آسماني بر زمين است و فرمِ طرح، روح وحي اسلامي در قالب محصوصات مي‌باشد. بنا بر گفته‌ي جيمز ترلينگ در كتاب زبان تزيين (( در توصيف نقوش تزييني چنين مي‌توان گفت كه توان زيبا نمودن به معناي همان توان شكوه بخشيدن است تزيين حذف محتوا به معناي موضوع يا معناي ضمني قابل تشخيص را طلب نمي‌كند بلكه رابطه‌اي ميان محتوا و شكل ظاهري را بيان مي‌كند)). آرابسك دومين سبك هنري مدون بشري بعد از سبك ساده‌ي نقوش هندسي است كه ناخوادآگاه در ذهن همگان ترسيم شده و حتي بعد از گذشت هزاران قرن قابليت خود را از دست نداد و به صورت متعادل‌تر و متوازن‌تر در چهارچوب نقوش اسليمي نمو پيدا كرد. مانند نقش تاك و پيچك كه از مهم ترين و اساسي ترين پايه هاي نقوش اسليمي است. فرم هاي آرابسك بيانگر معنويت و پيام رسان گوهر اسلامي در زباني بصري هستند و اين قدرت را داراست كه در عين كاربرد و زيبايي معنايي ضمني در خود داراباشد قدرتي كه سبب شده از سبكهاي طبيعت پردازي بگذرد و به هنرهاي اسليمي راه يابد، از خاور ميانه عبور كند جهان عرب را به عنوان يك كهن الگو در برگيرد و به اروپا و خاور دور برسد. وحال مهم آن است كه تاك وپيچك كه در هنر هاي اسلامي رواج پيدا كرد عنصر است كه نسبت ميان هنر و معنويت اسلامي را مد نظر داشته و همين عامل سبب ماندگاري آن شده است، از چه زماني به صورت يك نقش پديدار و داراي چه مضاميني است و اين نكته را مي‌توان بيان نمود كه اين نقش به چه صورت در تمدن ها‌‌ي مختلف راه يافت است.