ارزيابي وضعيت كمي و كيفي عاملان شبكه ترويج كشاورزي كشور در پاسخگويي به نياز هاي كشاورزان

در اين پژوهش وضعيت عاملان ترويج به عنوان منابع انساني ترويج، از جهت كمّيت و كيفيت مورد ارزيابي قرار گرفته است. از روش كمي وكيفي در اين تحقيق بهكار گرفته شده است. با استفاده از اطلاعات و آمار موجود از وضعيت عاملان ترويج در كشور، وضعيت استانهاي كشور توصيف، تشريح و مقايسه شده است. همچنين نمونه گيري با استفاده از روش تصادفي طبقه اي انتساب متناسب انجام شده وتعداد 267 نفر از عاملان ترويج از چهار استان همدان، خراسان رضوي، ايلام و تهران انتخاب و به عنوان نمونه مورد بررسي قرار گرفته اند. در روش كيفي با استفاده از ارزيابي مشاركتي (ماتريس زوجي) عاملان آن به صورت مشورتي تدوين و سپس اهميت آنها اولويت بندي گرديد. در فهرست مذكور، آموزش عاملان، سازماندهي عاملان، ايجاد انگيزه در عاملان، نهادسازي مشاركت عاملان و نظام دانش و اطلاعات عاملان ترويج به ترتيب بيشترين اهميت را نشان دادند. محقق توصيه مي كند توزيع نيروهاي شبكه ترويج به گونه اي برنامه ريزي شود كه درصد بالايي از عاملان ترويج در دهستان و روستا در كنار كشاورز باشند وآموزش روش هاي اجتماعي و ترويجي و به ويژه روش هاي جديدتر مشاركتي براي عاملان اجرا شود.