رابطه بين نفوذپذيري در محل سنگ هاي هوازده با عمق ( مطالعه موردي سد دريك)

ﻧﻔﻮذﭘﺬﻳﺮي در اﻣﺘﺪاد درزهﻫﺎ اﻏﻠﺐ درﻣﻮرد ﺗﻮده ﺳﻨﮓﻫﺎﻳﻲ ﺑﻜﺎر ﻣﻲرود ﻛﻪ ﻧﻔﻮذﭘﺬﻳﺮي در اﻣﺘﺪاد ﻓﺎز ﺗﺨﻠﺨﻞ آﻧﻬﺎ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﺑﺎﺷﺪ. اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺼﻮرت ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﻮاص درزهﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﺗﻮده ﺳﻨﮓ اﻋﻢ از ﺑﺎزﺷﺪﮔﻲ دﻫﺎﻧﻪ ، ﻃﻮل ، ﻓﺎﺻﻠﻪ آﻧﻬﺎ از ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ و ﻧﻮع ﻣﺼﺎﻟﺢ ﭘﺮﻛﻨﻨﺪه اﺳﺖ. دﺳﺘﻴﺎﺑﻲ ﺑﻪ راﺑﻄﻪاي ﺑﻴﻦ ﻧﻔﻮذﭘﺬﻳﺮي ﺑﺎ دﻳﮕﺮ وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي ﺗﻮده ﺳﻨﮓ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﻲ در ﺑﺪﺳﺖ آوردن ﺧﻮاص ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ اﻳﻦ ﻣﺤﻴﻂ ﻧﺎﭘﻴﻮﺳﺘﻪ دارد. ﻳﻜﻲ از آزﻣﺎﻳﺶﻫﺎي ﻣﺤﻠﻲ ﻣﺘﺪاول ﺟﻬﺖ اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﻧﻔﻮذﭘﺬﻳﺮي واﻗﻌﻲ ﺳﻨﮓﻫﺎ، آزﻣﺎﻳﺶ ﻟﻮژان ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. در ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ آزﻣﺎﻳﺶﻫﺎي ﻟﻮژان اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در ﻣﺤﻞ اﺣﺪاث ﺳﺪ درﻳﻚ" واﻗﻊ در اﺳﺘﺎن آذرﺑﺎﻳﺠﺎن ﻏﺮﺑﻲ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺳﭙﺲ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﺤﻠﻴﻞ دادهﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد،راﺑﻄﻪاي ﺑﻴﻦ ﻧﻔﻮذﭘﺬﻳﺮي ﺗﻮده ﺳﻨﮓ ﻫﻮازده ﺑﺎ ﻋﻤﻖ اراﺋﻪ ﮔﺮدﻳﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻘﻮﻳﺖ اﻳﻦ ﻓﺮﺿﻴﻪ ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت زﻣﻴﻦﺷﻨﺎﺳﻲ ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﺳﻨﮓﻫﺎي ﻣﺤﻞ ﺳﺪ ﻣﻲﺗﻮان راﺑﻄﻪ ﺟﺪﻳﺪي ﺑﺮاي ﻧﻔﻮذﭘﺬﻳﺮي ﺑﺮﺣﺴﺐ ﻋﻤﻖ ﺑﺪﺳﺖ آورد.