تبيين رويكرد توحيد محور براي آموزش صيانت از منابع طبيعي

با توجه به اهميت آموزش صيانت از منابع طبيعي در بين آحاد مختلف جامعه، اين مقاله به بررسي پارادايم هاي غالب علوم اجتماعي يعني (پارادايم هاي اثبات گرا، پسا اثبات گرا، انتقادگرا و ساخت گرا) در امر آموزش مي پردازد كه به دليل جامع نبودن آنها در امر آموزش صيانت از اين منابع، پارادايم گزيداري منطبق با فطرت انسان و احكام الهي يعني پارادايم "توحيد محور" را ارائه مي نمايد. هدف كلي اين مقاله شناسايي جايگاه توصيه هاي فني، فلسفي و ديني در آموزش صيانت از منابع طبيعي مي باشد. اين مطالعه از نوع اسنادي و كتابخانه اي و شامل موضوعات و محورهاي مختلف اعم از معنا و مفهوم منابع طبيعي، صيانت از اين منابع از ديدگاه اسلام، قرآن، پيامبر اكرم(ص)، ائمه معصومين، قانون اساسي، رويكرد هاي فعلي و آتي صيانت از منابع طبيعي، اركان و مولفه هاي آموزش صيانت از منابع طبيعي، اجزاء پاردايم هاي مختلف بويژه پاردايم توحيد محور در امر آموزش صيانت از منابع طبيعي مي باشد. مطالب و نتايج اين مقاله مي تواند مورد استفاده مسئولان و برنامه ريزان امر آموزش منابع طبيعي و محيط زيست، جهت رفع نيازهاي آموزشي و ترسيم روند آينده قرار گيرد.