ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﻘﺶ ﻃﺮحوارهﻫﺎي ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر اوﻟﯿﻪ ﺑﺮ ﺗﺤﻤﻞ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ اول ﺷﻬﺮ ﮔﻨﺎﺑﺎد

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش طرحواره هاي ناسازگار اوليه بر تحمل پريشاني دانش آموزان متوسطه اول شهر گناباد بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگي بود. 360 نفر از دانش آموزان از دوره متوسطه اول شهر گناباد در سال تحصيلي 1396-1397 به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند؛ و پرسش نامه هاي فرم كوتاه پرسشنامه ي طرحواره يانگ (1998) و پرسشنامه تحمل پريشاني سيمون و گاهر (2005) پاسخ دادند، جهت تجزيه وتحليل داده ها از آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون استفاده شد، نتايج نشان داد كه بين طرحواره هاي ناسازگار اوليه و تحمل پريشاني رابطه منفي و معني داري وجود دارد. همچنين طرحواره هاي ناسازگار اوليه، قادر به پيش بيني تحمل پريشاني در دانش آموزان بود. لذا مي توان گفت كه افراد داراي نمرات بالا در اين طرحواره هاي ناسازگار اوليه، تحمل پريشاني پايين تري دارند.