ﺗﺤﻮل ﻣﮑﺘﺐ ﺧﺎﻧﻪ در اﯾﺮان از ﺷﮑﻮﻓﺎﯾﯽ ﺗﺎ زوال

نظام آموزش سنتي ايران در دوره قاجار را ميتوان نظام مكتب خانه اي ناميد كه فلسفه آموختن اين نظام بيشتر تربيت شاگردان و آموختن شرعيات ديني و مذهبي بود. تا زمان ناصرالدين شاه مدرسه به صورت امروزي وجود نداشت و تنها مكتب خانه بود كه آموزشي محدود به كودكان و نوجوانان ميداد. به عبارت ديگر مكتبخانه هاي قديم، پايه هاي مدارس امروزي هستند و اگرچه بين مكتب و مدرسه فاصله زيادي است، اما ريشه مدرسه هاي امروزي به نحوي در مكتبخانه هاي از ياد رفته ديروز است و شناخت اين ريشه ها، شناخت شاخه بزرگي از فرهنگ گذشته ماست .مكتبخانه تا دو سه نسل پيش تنها كانون آموزش اجتماعي بود، از اين رو مجموعهاي از حال و هواي جامعه و آداب و سنتهاي اجدادي ما در آن منعكس بود .سيري در رسوم و ارزش هاي مكتبخانه از ديدگاه هاي بسياري ميتواند ثمربخش و هم پرجاذبه باشد. لذا با توجه به اهميت موضوع اين مطالعه با هدف برسي تحول مكتب خانه در ايران از شكوفايي تا زوال در قالب يك مطالعه مروري كتابخانه اي انجام گرفته است. جهت جمع آوري اطلاعات و داده ها نيز از كتب مختلف و جستجو در سايتها و پايگاه هاي اينترنتي معتبر استفاده شده است. در نهايت بايد گفت تحقيق و پژوهش در اين موضوع نكات ناشناخته و ناشفته بسياري را دربر ميگيرد و از نظر شناخت جامعه گذشته مكتبخانه منبع غني و جالب و چشمگيري در فلسفه تعليم و تربيت مي باشد.