چگونگي شكل گيري جريان اصول گرايي در ايران پس از انقلاب اسلامي تا سال 1387

در ﺗﺎرﯾﺦ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻣﻌﺎﺻﺮ اﯾﺮان ﺟﺮﯾﺎن ﺳﯿﺎﺳﯽ اﺳﻼمﮔﺮا ﺑﺰرگﺗﺮﯾﻦ و ﻓﺮاﮔﯿﺮﺗﺮﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎن ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽرود ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از ﺟﺮﯾﺎنﻫﺎي ﺳﯿﺎﺳﯽ دﯾﮕﺮ در اﺑﻌﺎد وﺳﯿﻊ آن ﻇﺎﻫﺮ ﻧﺸﺪهاﻧﺪ. ﺑﻌﺪ از اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ اﯾﺮان ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻪ ﻗﺪرت رﺳﯿﺪن دو ﺟﺮﯾﺎن اﺳﻼم ﮔﺮاي ﻣﻬﻢ ﮐﻪ اﻣﺮوزه اﺻﻼح ﻃﻠﺒﯽ و اﺻﻮ ﻟﮕﺮاﯾﯽ ﺧﻮاﻧﺪه ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ، ﻫﺴﺘﯿﻢ. ﻫﺪف اﺻﻠﯽ اﯾﻦ ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺟﺮﯾﺎن ﺳﯿﺎﺳﯽ اﺻﻮل ﮔﺮاﯾﯽ در اﯾﺮان ﺑﻌﺪ از اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﺄﺛﯿﺮاﺗﯽ ﮐﻪ ﺟﺮﯾﺎن اﺻﻮل ﮔﺮاﯾﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﺟﺮﯾﺎن ﻫﺎي ﻣﻬﻢ در ﺟﺎﻣﻌﻪ در ﺗﻤﺎﻣﯽ اﺑﻌﺎد )ﺳﯿﺎﺳﯽ، اﻗﺘﺼﺎدي ، ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ( داﺷﺘﻪ و دارد. ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺻﺤﯿﺢ و دﻗﯿﻖ از ﻧﺤﻮه ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮي اﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎن ﻣﻬﻢ و ﺗﺄﺛﯿﺮ ﮔﺬار در ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﯾﮑﯽ از ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺎزﻫﺎي ﻣﻬﻢ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺗﺤﻮﻻت ﺳﯿﺎﺳﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﮐﺸﻮر ﺑﻮده و ﻋﺎﻣﻞ ﻣﻬﻤﯽ ﺑﺮاي ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي دﺧﯿﻞ در ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮي ﻣﻬﻢ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد.ﻟﺬا ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﻮال ﮐﻪ ﺑﺴﺘﺮﻫﺎي ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮي ﺟﺮﯾﺎن ﺳﯿﺎﺳﯽ اﺻﻮل ﮔﺮاﯾﯽ در اﯾﺮان ﭘﺲ از ﭘﯿﺮوزي اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ ﺗﺎ ﺳﺎل 1387 ﮐﺪاﻣﻨﺪ؟ از روش ﺗﺤﻠﯿﻞ اﺳﻨﺎدي اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﯿﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﺘﺮﻫﺎي اﻗﺘﺼﺎدي -اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ و ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﺂﺛﯿﺮ ﮔﺬار در ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮي و ﻇﻬﻮر ﺟﺮﯾﺎن اﺻﻮل ﮔﺮاﯾﯽ در اﯾﺮان ﭘﺲ از اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﯽ اﺳﺖ.