راﺑﻄﻪ ﻫﻤﺨﻮاﻧﯽ/ﻧﺎﻫﻤﺨﻮاﻧﯽ ﺳﺒﮏ ﺗﻔﮑﺮاﺳﺘﺎد-داﻧﺸﺠﻮ ﺑﺎ اﺑﻌﺎد ﺧﻼﻗﯿﺖ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن

ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﮥ ﻫﻤﺨﻮاﻧﯽ/ ﻧﺎﻫﻤﺨﻮاﻧﯽ ﺳﺒﮏ ﺗﻔﮑﺮ اﺳﺘﺎد- داﻧﺸﺠﻮ ﺑﺎ اﺑﻌﺎد ﺧﻼﻗﯿﺖ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن اﺳﺖ. روش ﭘﮋوﻫﺶ، ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ از ﻧﻮع ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ اﺳﺖ.ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﮐﻞ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﻣﻮﺳﺴﻪ آﻣﻮزش ﻋﺎﻟﯽ اﺟﺘﻬﺎد در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 94-95 ﺑﻮد ﮐﻪ از اﯾﻦ ﺗﻌﺪاد، 100 ﻧﻔﺮ )39 ﻧﻔﺮ ﭘﺴﺮ و 61 ﻧﻔﺮ دﺧﺘﺮ( ﺑﺎ روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﻃﺒﻘﻪ اي اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﮥ ﺳﺒﮏﻫﺎي ﺗﻔﮑﺮ و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺧﻼﻗﯿﺖ ﺗﻮرﻧﺲ،ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ. اﺳﺎﺗﯿﺪ آنﻫﺎ ـ ﮐﻪ 6 ﻧﻔﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ـ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﮥ ﺳﺒﮏﻫﺎي ﺗﻔﮑﺮ در ﺗﺪرﯾﺲ، ﻣﻮرد آزﻣﻮن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ از روشﻫﺎي آﻣﺎري ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن و ﺗﺤﻠﯿﻞ رﮔﺮﺳﯿﻮن اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ، ﻫﻤﺨﻮاﻧﯽ ﺳﺒﮏﻫﺎي ﺗﻔﮑﺮ ﻗﻀﺎﯾﯽ )01 /0 < r=- p ,0/34 ( و ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎراﻧﻪ )0/42 -p < 0/ 01, r=( ﺑﺎ اﺑﺘﮑﺎر وﻧﯿﺰ ﻫﻤﺨﻮاﻧﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺒﮏﻫﺎ ﺑﺎ ﺑﺴﻂ در ﺧﻼﻗﯿﺖ-r= , )0/32 ,01 /0 < p ( رواﺑﻂ ﻣﻌﻨﺎدار داﺷﺘﻪاﻧﺪ. در ﺑﺮرﺳﯽ ﭼﻬﺎر ﺑﻌﺪ ﺧﻼﻗﯿﺖ، ﻫﻤﺨﻮاﻧﯽ ﺳﺒﮏ ﻗﻀﺎﯾﯽ-=Beta 0/35 و ﻧﺎﻫﻤﺨﻮاﻧﯽ ﺳﺒﮏ آزاداﻧﺪﯾﺶ )0/37=Beta( داراي ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﻨﺪﮔﯽ ﺑﻮدﻧﺪ. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻧﻬﺎﯾﯽ اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻫﻤﺨﻮاﻧﯽ ﺳﺒﮏﻫﺎي ﺗﻔﮑﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻧﺎﻫﻤﺨﻮاﻧﯽ ﺑﺎ ﺧﻼﻗﯿﺖ ارﺗﺒﺎط داﺷﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﺮاي ﭘﺮورش ﺧﻼﻗﯿﺖ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺳﺒﮏﻫﺎي ﺗﻔﮑﺮ ﻗﻀﺎﯾﯽ و آزاداﻧﺪﯾﺶ را در اﺳﺎﺗﯿﺪ و داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﭘﺮورش داد.