بررسي تم غالب در منظومه ليلي و مجنون مكتبي شيرازي

در عرصه ادب و فرهنگ فارسي برخي شاعران با اينكه شاهكارهاي ادبي بسياري خلق كرده اند امّا گمنام مانده اند و نامشان بر سر زبان ها نيست؛ از جمله ي اين شاعران، مكتبي شيرازي، از شاعران اواخر قرن نهم و اوايل قرن دهم هجري يعني اواخر دوره ي تيموري و اوايل دوره ي صفويه است. ليلي و مجنون مكتبي شيرازي بر وزن هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف در سال 895 و در 2160 بيت سروده شده است. تم يا درونمايه از عناصر مهم ادبيات داستاني است، از توصيف به وجود مي آيد؛ به اين صورت كه اگر بپرسند« از اين داستان چه چيزي ياد گرفتيد؟» پاسخ همان درونمايه يا تم خواهد بود. درونمايه در تمام بخش هاي داستان وجود دارد؛ به زبان نويسنده گفته نمي شود، ولي خواننده آن را مي شنود. اين پژوهش به روش تحليلي-توصيفي درصدد آن است كه به بررسي تم غالب و اصلي داستان ليلي و مجنون مكتبي شيرازي بپردازد، نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه بارزترين و تم اصلي روايت ليلي و مجنون مكتبي، درونماية عاشقانه آن و عشق و دلدادگي ليلي و مجنون است؛ علاوه بر تم اصلي تم هاي فرعي ديگري از جمله: جامعة مردسالاري، عشق و دلدادگي، تعصبات قومي و قبيله اي، قضا و قدر و غيره در اين روايت به چشم مي-خورد.