تخييل و تصوير طبيعت در منظومه ي تاريخي ـ رزمي علي نامه

ارادت و اهتمام يك شيعه ايراني به حضرت علي در نيمه قرن پنجم انگيزه اي كافي است كه وي عليرغم خطرات وقت به روايت از جنگهاي حضرتش بپردازد. علي نامه منظومه اي منحصر به فرد است كه به سبب تقدم زماني بر بسياري از منظومه هاي شيعي ديگر و مخاطرات اطرافش مي تواند بيش از پيش مورد توجه قرار گيرد. مساله اي كه در اين ميان مهم جلوه مي كند ميزان شعريت اين اين منظومه از حيث نوع ادبي حماسي و تخييل و تصوير است. به جهت تاثير زياد پديده هاي طبيعي در هر دو بعد حماسه سرايي و تصوير پردازي، اين مقوله درنظر گرفته شد كه چه جلوه اي از عناصر طبيعي در اين مجموعه مي بينيم. براي نمونه برداري و شمارش آماري الفاظ و تصاوير به قسمت جنگ جمل كه نيمي از كل كتاب است بسنده شده است. مطابق اغراض سراينده كه ذكر روايي و گزارشي از حوادث تاريخي و محفوظ ماندن حقايق شيعي است، از نماد پردازي و تمثيل و پوشيده و غير مستقيم گفتن پرهيز شده است و بيشترين صورتهايي كه عناصر طبيعي از تخيل بهره برده اند در تشبيه و استعاره در مقام مشبه بهي يا مستعارمنهي است.