بررسي اثر هورمون توفوردي در كالوس زايي گياه كرچك Ricinus Communis L

Effect of 2, 4-D on callus initiation of castor bean (Ricinus Communis L.)

گياه كرچك از ديرباز براي انسان شناخته شده است و از آن به عنوان يك گياه دارويي و زينتي استفاده مي نمودند. در اين آزمايش ميزان كالزايي ريز نمونه برگ كرچك بومي ايران در محيط كشت MS با تركيبات هورموني متفاوت در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار بررسي شد. به منظور كال زايي، هورمون 2,4-D در 4 غلظت 1)، 2، 3 و 4 ميلي گرم در ليتر) استفاده گرديد. در اين مطالعه درصد، وزنتر و قطر كالوس در تركيبات هورموني مختلف مورد ارزيابي قرار گرفتند. بررسي ها نشان داد بالاترين درصد كالوس مربوط به غلظت 1 ميلي گرم بر ليتر هورمون 2,4-D با 44/33درصد بود. از لحاظ وزنتر كالوس، بيشترين مقدار مربوط به غلظت 1 ميلي گرم بر ليتر هورمون 2,4-D با وزن 1/40 گرم بود .همچنين از لحاظ قطر هم بيشترين مقدار مربوط به غلظت 1 ميلي گرم بر ليتر هورمون 2,4-D با قطر 7/66 ميليمتر ميباشد. براساس نتايج بدست آمده هورمون 2,4-D تأثير بسزايي در كالوس زايي ريزنمونه برگ گياه كرچك بومي ايران داشت.

Castor bean has long been known to humans and used as a medicinal and ornamental plant. In this experiment, the callus genesis rate of Iranian indigenous castor bean leaf explant in MS medium with different hormonal compounds was studied in a completely randomized design with three replications. 2,4-D was used in 4 concentrations (1, 2, 3 and 4 mg/l) for callus initiation. In this study, percent, weight and callus diameter of different hormonal compounds were evaluated. The results showed that the highest percentage of callus was related to the concentration of 1 mg/l 2,4-D with 43.33%. In terms of callus weight, the highest concentration was at the concentration of 1 mg/l 2,4-D with a weight of 1.40 g. Also, in terms of diameter, the highest concentration was 1 mg /l of 2,4-D with 7.66 mm diameter. According to the results, hormone 2,4-D had a significant effect on callus initiation in leaf explants of Iranian native castor bean.