ارزﯾﺎﺑﯽ روﺷﻬﺎي اﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﻏﯿﺮﺧﻄﯽ ﺑﺮاي ﺳﺎزه ﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ ﻓﻮﻻدي

در ﺑﺮآورد ﻧﯿﺎزﻫﺎي ﻟﺮزه اي ﺳﺎزه ﻫﺎ، ﻓﺮض ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﺳﺎزه ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻮد اﺻﻠﯽ آن ﮐﻨﺘﺮل ﻣﯽ ﺷﻮد.اﯾﻦ ﻓﺮض ﺑﺮاي ﺳﺎزه ﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ و ﻣﺮﺗﻔﻊ، ﺑﺪﻟﯿﻞ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﻣﻮدﻫﺎي ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺳﺎزه در ﭘﺎﺳﺦ ﻟﺮزه اي ﺟﻮاﺑﻬﺎي دﻗﯿﻘﯽ را ﻧﻤﯽ دﻫﺪ. ﺑﺮاي ﺣﻞ اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ روش ﺗﺤﻠﯿﻞ اﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﻏﯿﺮﺧﻄﯽ ﻣﻮدال )MPA( ﺗﻮﺳﻂ ﭼﻮﭘﺮا و ﮔﻮﺋﻞ در ﺳﺎل 2000 اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ اﺛﺮ ﻣﻮدﻫﺎي ﺑﺎﻻﺗﺮ را در ﺑﺮآورد ﻧﯿﺎزﻫﻬﺎي ﻟﺮزه اي ﺳﺎزه ﻫﺎ ﺑﺮآورد ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﯿﺎزﻫﺎي ﻟﺮزه اي ﺳﺎزه ﻫﺎي ﺑﻠﻨﺪ ﺳﻪ ﺑﻌﺪي ﻓﻮﻻدي ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻫﺎي راﯾﺞ در آﺋﯿﻦ ﻧﺎﻣﻬﺎ و روش اﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﻏﯿﺮﺧﻄﯽ ﻣﻮدال )MPA(، ﺑﺎ روش ﺗﺤﻠﯿﻞ دﯾﻨﺎﻣﯿﮑﯽ ﻏﯿﺮﺧﻄﯽ ﺗﺎرﯾﺨﭽﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻣﻮرد ارزﯾﺎﺑﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺟﺎﺑﺠﺎﯾﯽ ﺣﺪاﮐﺜﺮ،ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﮑﺎن ﻧﺴﺒﯽ ﻃﺒﻘﺎت و درﺻﺪ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﻔﺎﺻﻞ ﭘﻼﺳﺘﯿﮏ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ روش ﺗﺤﻠﯿﻞ اﺳﺘﺎﺗﯿﮑﯽ ﻏﯿﺮﺧﻄﯽ ﻣﻮدال ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻬﺘﺮي را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ روش ﻫﺎي راﯾﺞ اراﺋﻪ ﻣﯽ دﻫﺪ.