برآورد هيدروگراف سيل با استفاده از مدل SWMM با درنظر گرفتن عدم قطعيت توزيع مكاني بارش به روش مونت كارلو

برآورد رواناب ناشي از بارش دركليه طرح هاي مربوط به برنامه ريزي و مديريت منابع اب طراحي سازه هاي كنترل و انتقال سيل و همچنين طرح هاي مربوط به كنترل فرسايش و رسوب از اهميت بسزايي برخوردار است درحال حاضر استفاده از مدلهايرياضي بارش رواناب بيشتر مورد توجه قرارگرفته اهست با اين حال عدم قطعيت ناشي از ساختار مدل و نيز پارامترهاي ورودي مدل ازجمله عواملي هستند كه نتايج حاصل را تحت تاثير قرار ميدهند نظر به اهميت اين موضوع دراين مقاله تاثير عدم قطعيت توزيع مكاني بارش برروي مقدار دبي اوج سيلاب با استفاده از روش مونت كارلو مورد بررسي قرارگرفت همچنين با استفاده از روش تحليل حساسيت اثر تداوم بارش برروي ميزان دبي اوج تحليل شد نتايج نشان دهنده تاثير عمده عدم قطعيت ورودي هاي مدل بروينتايج شبيه سازي مدل بارش رواناب است.