تحليلي بر چرخه‌هاي عملياتي شدن نظريه تمدن دريايي

پديده طبيعي درياها از منظرگاه‌هاي مختلفي تحليل و ارزيابي شده اند و هر زمان بر اساس نظريه‌ها و مكاتب نويني كه شكل مي‌گيرند و همچنين ابزارهاي جديدي كه به دست بشر ساخته شدند نگاه جديدي به دريا ايجاد مي‌شد. اهميت بهره برداري از دريا و منافع آن همواره در جوامع بشري مطرح بوده است. دريا در طول تاريخ عرصه‌اي تمدن ساز بوده است و كشورهايي كه دسترسي به دريا و توان استفاده از آن را داشته‌‏اند، ظرفيت تمدن سازي را داشته كه برخي در اين مسير موفق شده‌اند و برخي نيز نتوانستد از استعداد دريا براي تمدن‌سازي استفاده كنند؛ ايران به عنوان يك كشور دريايي و با داشتن منابع خدادادي در دريا و ارتباط با جهان هستي از طريق دريا، ظرفيت‌هاي تمدن سازي را دارد و دريا مهمترين نقش را در تمدن سازي ايران در گام دوم انقلاب اسلامي ايفا خواهد كرد. نظريه تمدن دريايي از يك رويكرد اخلاق مدارانه و پايدارمحوري نسبت به دريا و منابع آن دارد. آن چيزي كه در نظريه تمدن دريايي بايد مد نظر قرار گيرد؛ چگونگي عملياتي شدن آن مي باشد كه در اين راستا شناسايي چرخه هاي تمدن دريايي بسيار حائز اهميت مي باشد. محقق در يك مطالعه كيفي و به روش تبييني، چرخه هاي قابليت ساز تمدن دريايي را ارائه داده تا با سرمايه گذاري بر روي اين چرخه ها شاهد شكل گيري تمدن دريايي ايران و مهيا شدن براي تمدن سازي در گام دوم انقلاب خواهيم شد.