تاثير فعاليتهاي دست ورزي بر يادگيري مهارتهاي هندسه )محيط و مساحت( دانش آموزان پسر

پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير فعاليتهاي دست ورزي بر يادگيري محاسبات عددي پسر پايه سوم ابتدايي، انجام شده است. دراين راستا پژوهشگر در روشي نيمه آزمايشي، دو گروه 30 نفره آزمايش و كنترل از دانش آموزان مدرسه ابتدايي حضرت مهدي )عج(، به شيوه نمونه گيري هدفمند، انتخاب كرده است. در گروه آزمايش تدريس مفاهيم با استفاده از فعاليتهاي دست ورزي و در گروه كنترل به روش ديداري انجام شد. به منظور گردآوري داده ها از آزمون 0 / سنجيده شد و براي هر دو آزمون با مقدار 99 ،CVR محقق ساخته كه روايي آن از طريق روايي محتوايي و روش مورد تاييد قرار گرفت استفاده شد. يافتههاي توصيفي پژوهش نشان داد كه ميانگين متغير مهارتهاي هندسي گروه آزمايش در پس آزمون بيشتر بوده است. نتيجه تحليل واريانس نشان داد كه تفاوت ميان پس آزمون دو گروه، معني دار فعاليت دست ورزي بر يادگيري مهارتهاي هندسي دانش آموزان گروه آزمايش تاثيرگذار ،f است؛ و با توجه به مقدار )18/ به دست آمده ) 536 T مستقل نيز نشان داده است؛ براي متغير مهارتهاي هندسي نسبت t بوده است. نتايج آزمون بحراني بزرگتر است. لذا نتايج آزمون بيانگر اين است كه فعاليتهاي دست ورزي بر t با درجه آزادي 27 از جدول يادگيري مهارتهاي هندسه دانش آموزان تاثيرگذار است.