ﺑﻬﯿﻨﻪ ﯾﺎﺑﯽ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻗﺮارﮔﯿﺮي ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎي دوﻗﻠﻮﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ درﺧﺎك ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎﻫﺪف ﺗﺎﻣﯿﻦ ﭘﺎﯾﺪاري و ﮐﻨﺘﺮل ﻧﺸﺴﺖ

در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻗﺮارﮔﯿﺮي ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﺮ اﻟﮕﻮي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ)ﻧﺸﺴﺖ(ﺳﻄﺢ زﻣﯿﻦ، ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎي دوﻗﻠﻮ ﺑﺎ ﺳﻪ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺑﻨﺪي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ اﻓﻘﯽ، ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻣﻮرب و ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻋﻤﻮدي ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ. ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎي ﻣﻮرب ﻧﯿﺰ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻪ زاوﯾﻪ 45 ،25 و 65 درﺟﻪ اي ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻗﺮارﮔﯿﺮي ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎ اﺛﺮ ﻋﻮاﻣﻠﯽ ﻫﻤﭽﻮن ﻧﻮع ﺧﺎك، ﻫﻨﺪﺳﻪ ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎ، ﺗﺮاز آب زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ و اﻧﻘﺒﺎض ﺧﺎك ﺑﺮ ﻣﻨﺤﻨﯽ ﻧﺸﺴﺖ ﺳﻄﺢ زﻣﯿﻦ ﻧﯿﺰ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺟﻬﺖ ﻣﺪﻟﺴﺎزي ﻫﺎ از ﮐﺪ اﺟﺰاي ﻣﺤﺪود Plaxis 3D Tunnel اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻧﺘﺎﯾﺞ در ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎي اﻓﻘﯽ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎ از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ از ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﻧﺸﺴﺖ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﺷﺪه و ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﻧﺸﺴﺖ در ﺣﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﻮام ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً دو ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻨﻔﺮد اﺳﺖ. در ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎي ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻣﻮرب، ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ زاوﯾﻪ ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﻧﺸﺴﺖ اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ و در ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎي ﻋﻤﻮدي ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺗﻮﻧﻞ ﭘﺎﯾﯿﻨﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮي در ﻣﻨﺤﻨﯽ ﻧﺸﺴﺖ ﺳﻄﺢ زﻣﯿﻦ ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﯽ ﺗﻮان اﻇﻬﺎر داﺷﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎي اﻓﻘﯽ در ﺷﺮاﯾﻂ ﯾﮑﺴﺎن ﻧﺸﺴﺖ ﮐﻤﺘﺮي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎي ﻣﻮرب و ﻋﻤﻮدي اﯾﺠﺎد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. در ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎ ﺑﺮ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﻧﺸﺴﺖ و ﻧﯿﺮوﻫﺎي دروﻧﯽ ﺗﻮﻧﻞ ﻫﺎ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮي ﻫﺴﺘﻨﺪ. از اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ آﺷﮑﺎر ﮔﺮدﯾﺪ ﮐﻪ ﻧﻮع ﺧﺎك ﻣﻮرد ﺣﻔﺎري از ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ در ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﻧﺸﺴﺖ ﺑﻮده و ﺑﻄﻮر ﮐﻞ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﻧﺸﺴﺖ در ﺧﺎك ﻫﺎي رﯾﺰداﻧﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺎك ﻫﺎي درﺷﺖ داﻧﻪ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﮐﻤﺘﺮي ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﭘﺎراﻣﺘﺮ اﻧﻘﺒﺎض ﻧﯿﺰ از ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻮاﻣﻠﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺤﻨﯽ ﻧﺸﺴﺖ ﺳﻄﺤﯽ ﺷﺪﯾﺪاً ﺑﻪ آن ﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.