مسئوليت مدني و كيفري ناقلان ويروس كرونا

زمينه تحقيق: جامعه بشري جامعه اي پويا، در حال حركت، دگرگوني، پيشرفت و تازه شدن در ابعاد و ساخت هاي گوناگوني است. لازمه جدايي ناپذير اين پويايي و حركت مداوم، ظهور و بروز پديده هاي جديد و به تبع آن برخي حوادث، آسيب ها و مشكلاتي است كه گاه به شكل فزاينده و خطرناكي دامن گير جامعه انساني مي شود. شكل گيري موج هاي متنابه بيماري كوويد 19 و فزوني مبتلايان و جان باختگان انساني ناشي از آن، وضعيت بغرنجي را فراروي جامعه ايران همچون بسياري از كشورهاي درگير اين پديده قرار داده است. هدف تحقيق: بررسي مسئوليت مدني و كيفري ناقلان ويروس كرونا مي باشد. روش تحقيق: نظر به اينكه هدف از اين پژوهش ، بررسي مسئوليت مدني و كيفري ناقلان ويروس كرونا مي باشد، لذا نوع تحقيق توصيفي و تحليلي و گردآوري اطلاعات به صورت كتابخانه اي مي باشد. نتيجه گيري: براي تحقق مسئوليت مدني يا كيفري ناشي از انتقال عامل بيماري، احراز رابطه انتساب و استناد در مفهوم كلي آن لازم است و بدون احراز رابطه استنادي بين رفتار شخص و انتقال ويروس واگيردار، مسئول قلمداد نمودن فرد از لحاظ مدني و كيفري ممكن نيست.دارد و با عنايت به ماده 22 قانون طرز جلوگيري از بيماري هاي واگيردار و مواد 290،291،493 قانون مجازات اسلامي مصوب1392، اگر شخص با غفلت خود موجب انتقال ويروس كرونا شود يا با علم به ابتلاي خود ،در جهت جلوگيري از شيوع آن به رغم داشتن وظيفه قانوني كوتاهي و يا غفلت كند، مستحق تعقيب كيفري و جبران خسارت وارده به مبتلايان ويروس كرونا است.