نقش انسان در انتقال كرونا به مثابه فعل متولد و تبعات اخروي آن بر اساس آيات قرآن و مباني فقهي

افعالي كه بواسطه فعل مستقيم انسان بوجود مي آيند در اصطلاح متكلمين افعال متولد يا توليدي نام دارند. مشاهير متكلمين اماميه معتقدند انسان فاعل افعال متولد است خواه نسبت به آن آگاه متعمد باشد يا نباشد. اين انتساب مستلزم تبعات اخروي و دنيوي متناسب با آن فعل بوده و بر مبناي آيات قرآن، قواعد فقهي و قانون مدني، ذيل قاعده اتلاف و تسبيب نيز مندرج مي شود كه به سبب آن، مرتكب مباشر يا مسبِّب، بعنوان مجرم و مذنب، ضامن خسارت ناشي از آن خواهد بود. نظر به سرعت انتشار ويروس كرونا و عوارض جبران ناپذير مادي و معنوي آن از يكسو و نقش بي بديل انسان در انتقال آن، جا دارد بر اساس مباني فوق، نوع انتساب عوارض بيماري به ناقل و تبعات دنيوي و اخروي آن مورد بررسي قرار گيرد. در پژوهش حاضر تلاش شده است با مطالعه كتابخانه اي در منابع نظري بحث و بررسي تطبيقي آن بر مباني قرآني، فقهي و حقوقي به نحو تحليلي، اندراج افعال مذكور و از جمله قصور انسان در انتقال كرونا به ديگران ذيل فعل متولد و تبعات اخروي آن مورد بررسي قرار گيرد