بررسي رفتار لرزه اي اتصال تير به ستون CFT توسط بولت هاي عبوري در گره مياني قاب خمشي و مقايسه آن با اتصال گره كناري

تاكنون در مورد ستون هاي مركب و اتصالات آنها تحقیقات فراوانی دركشورهایی مختلف انجام شده است و گزینه هاي متعددي براي اتصالات آنها مطرح شده است، با این وجود اكثر اتصالات گیردار مطرح شده با مشكلات اجرایی همراه بوده و قابلیت ایجاد شرایط اتصال صلب را نداشته اند . از سوي دیگر در این اتصالات بار به طور غیر مستقیم وارد بتن شده و هسته بتنی در برابر بارهاي اعمال شده بخوبی بسیج نمی گردد . براي قاب هاي خمشی فولادي كه ستونهاي آنها از نوع CFT است روشهاي نوین و مناسب دیگري جهت بهبود رفتار لرزه اي اتصالات گیردار آنها پیشنهاد شده است . از جمله آنها استفاده از بولتهاي عبوري می باشد كه در این پژوهش به آن پرداخته شده است. لذا این مقاله، به بررسی تاثیر تغییر در پارامترهاي مختلف بر رفتار این نوع اتصال، جهت دهی شده است. در این راستا، با مدل سازي و تحلیل 28 نمونه در محیط نرم افزار المان محدود ABAQUS ، تاثیر میزان نیروي پیش تنیدگی )چهار تیپ( ، تغییر درضخامت ورق بال ستون )سه تیپ( ، تغییر در مقامت بتن مصرفی )دو تیپ( و تغییر در موقیت اتصال از نظر میانی یا كناري بودن آن بر رفتار این نوع اتصال مورد بررسی قرار گرفته است. پس از تحلیل نمونه هاي مذكور و مقایسه آنها با یكدیگر این نتیجه حاصل شد كه تغییر در ضخامت ورق بال ستون و تغییر در مقاومت بتن اثر ناچیزي در رفتار اتصال دارد و فاكتور مؤثر بر رفتار اتصال ، میزان نیروي پیش تنیدگی بولت هاي عبوري می باشد . در نمونه هاي بررسی شده مربوط به دو تیپ نیروي پیش تنیدگی قوي تر مفصل پلاستیك خمشی ایجاد شده و در فاصله اي مناسب از بر ستون تشكیل شد . همچنین ، بین اتصال كناري و میانی عمده تفاوت در میزان جاري شده گی خمشی آنها و گستردگی مفصل پلاستیك مشاهده شد .