نقش حضرت خديجه‌(س) به‌عنوان اولين زن مؤمنه و صبور در آرامش خانواده

خانواده مناسب‌ترين جايگاه براي تأمين نيازهاي انسان و بهترين بستر براي تأمين امنيت و آرامش رواني است. عوامل بسياري در تحكيم بنيان خانواده مؤثّرند؛ يكي از اين عوامل، صبر‌كردن زن است كه در اين مقاله به آن پرداخته شده است. ضرورت حاكميّت صبر زن بر آرامش فضاي خانواده از عوامل تحكيم خانواده است و نياز به دليل و بيّنه ندارد. در طرف مقابل، عدم صبر زن در خانواده از عوامل تخريب خانه و خانواده است. عدم صبر زن در خانواده، ابتدا روح و شخصيّت زن را تخريب مي‌سازد، سپس به خانواده و جامعة او زيان وارد مي‌كند. حضرت خديجه(س) نيز جزو انسان‌هايي بودند كه عنايات الهي شاملشان شده و تا آنجا پيش رفته بودند كه خداوند بر ايشان سلام ويژه فرستاد. آيات و روايات زيادي در قبح و زشتي عدم صبوري آمده است. هدف اين مقاله، بررسي نقش حضرت خديجه‌(س) به‌عنوان اولين زن مؤمنه و صبور در آرامش خانواده، با روش كتابخانه‌اي و توصيفي‌تحليلي است و به دستاورهاي ذيل رسيده است؛ تأثير و نقش حضرت خديجه‌(س) به‌عنوان اولين زن مؤمنه و صبور در آرامش خانواده در همه امور زندگي و استحكام خانواده، جايگاه والا وارزشمندي دارد و باعث افزايش ايمان به خدا، معاد و... مي‌شود.