بررسي تنوع تعداد و گونه‌هاي ماكروجلبك‌ها در نوار ساحلي جنوبي ايران طي سال‌هاي 1845 تا 2014

جاي‌گيري خليج‌فارس و درياي عمان در جنوب ايران و پيدايش خط ساحلي امتداد يافته از جنوب‌شرق تا جنوب‌غرب كشور، موقعيت بسيار مناسبي را از ديد تنوع گونه‌‌هاي مختلف ماكرو جلبك‌ها به عنوان يكي از مهم‌ترين توليد كنندگان اوليه‌ در اكوسيستم‌هاي دريايي ايجاد كرده است. كاربرد ماكروجلبك‌ها در صنايع غذايي، بهداشت، تصفيه‌ي آب، سوخت زيستي و موارد بسيار زياد ديگر نشان‌دهنده‌ي اهميت بالاي آن در زندگي امروز بشر است. از اين رو شناسايي گونه‌هاي مختلف ماكروجلبك‌ها خصوصا در خط ساحلي جنوبي كشور كه منبعي بسيار غني از اين موجودات مي‌باشد ضروري به نظر مي‌رسد. پژوهش‌هاي گوناگوني در اين راستا انجام پذيرفته است. در پژوهش حاضر، طي گام اول نتايج كار محققان اين بخش، از سال 1845 تا 2014، جمع‌آوري شده و سپس به منظور دسترسي بهتر و تحليل دقيق‌تر، دستاوردهاي اين مطالعات، طبقه‌بندي شده و مورد بررسي قرار گرفتند. افزون بر اين فراواني شمار گونه‌هاي شناسايي شده‌ي ماكروجلبك‌ها در طول دوره محاسبه شد. نتايج، نشان‌دهنده‌ي آن بود كه در بخش‌هاي ساحلي بوشهر، سيستان و بلوچستان و هرمزگان، شمار گونه‌هاي شناسايي شده از جلبك قرمز، در طول مدت زمان مورد بررسي از فراواني بيشتري نسبت به دو گونه‌ي ديگر برخوردار است.