مروري بر توليد آگار از درشت جلبك جنس گراسيلاريا

هيدروكلوئيدهاي جلبكي مشتمل بر آگار، كاراجينان و آلژينات مي‌باشند. 80 درصد آگار توليدي در دنيا، از كشت درشت جلبك گراسيلاريا (30-10 درصد وزن خشك گراسيلاريا، آگار مي‌باشد) بدست مي‌آيد. كيفيت آگار توليدي توسط جنس گراسيلاريا به انتخاب محل مناسب كشت، نوع سويه، روش كشت و كيفيت آب بستگي دارد. مكان‌هايي كه استوك‌هاي طبيعي گونه‌ها در آنجا يافت مي‌شوند، مكان مناسبي براي كشت درشت جلبك مي‌باشد و عموما داراي ويژگي‌هايي نظير شيب ملايم، شدت موج كم و بستر شني مي‌باشد. در نهايت محل انتخابي بايد به گونه‌اي باشد كه هنگام جزر حداكثري، نمونه‌هاي درشت جلبكي 30 سانتي‌متر زير آب باشند. از عوامل موثر بر كيفيت آب مي‌توان به شوري، دما، pH، شفافيت، كدورت و محتواي نيترات اشاره نمود. همچنين از ساير عوامل موثر بر كشت مي‌توان به شدت نور، دوره نوري، غلظت دي اكسيد كربن اشاره نمود. با توجه با توضيحات فوق سواحل خليج فارس و درياي عمان از پتانسيل بالايي براي كشت اين درشت جلبك برخوردارند. در حال حاضر زيست توده گراسيلاريا در مقياس صنعتي در كشور توليد نمي‌شود در حالي‌كه ميزان واردات آگار بر اساس كد آيسيك در سال 1397، 44 تن به ارزش 1 ميليون دلار بوده است. بنابراين توليد زيست توده گراسيلاريا و استخراج آگار با هدف كاهش ارزبري و كاهش وابستگي به اقتصاد نفتي توجيه پذير مي‌باشد.