تمدن نوين اسلامي در سايه عقلانيت و همگرايي از ديدگاه امام خميني

يكي از عناصر پايه اي روح سرمايه داري جديد، بلكه روحيه كل فرهنگ جديد، يعني سلوك عقلاني مبتني بر ايده تكليف، از روحيه رياضت گري مسيحي سربرون آورد. در سال 1962 آيت الله خميني(ره) به اين باور رسيد كه اسلام و ناسيوناليسم در معرض خطر بزرگ تري از سوي «استعمار» قرار دارند و از همين رو، تأكيد وي از قانون اساسي به اسلام تغيير يافت. حتي پيش از امضاي قرارداد كاپيتالاسيون 1964 (كه به شدت با آن مخالفت كرد و سپس تبعيد شد) در تمام سخنراني هاي خود به ايران و اسلام و تهديدهاي آنها از سوي استعمار غرب (آمريكا) اشاره مي كرد. تبعيد آيت الله خميني و انزواي وي در تبعيد او را حتي راديكال تر كرد. او با توسل به آموزه هاي اوليه شيعه در مورد امامت، به مفهوم دولت الهي شيعه و حكومت امامان و «نيابت عامه» بازگشت. . حضرت امام در مورد حفظ انقلاب اسلامي بسيار هشدار مي دهند و يكي از راه هاي حفظ و پابرجايي اين انقلاب را هوشياري و آگاهي مردم مي دانند كه اگر مردم هوشيار باشند متحد شده و با اتحاد با هم اين انقلاب را حفظ خواهند كرد