عقلانيت ارتباطي شبكه‌هاي اجتماعي به‌مثابه امكاني براي همگرايي اسلامي

شبكه‌هاي اجتماعي در فضاي مجازي، مي‌توانند كاركردي دوگانه داشته باشند: از يك طرف مي‌توانند به‌مثابه ابزاري براي «هم‌گام‌سازي هيجانات» (به تعبير پل ويريليو) و در نتيجه افزايش شكاف‌هاي مذهبي به كار روند (كاركرد غيرعقلاني)، و از طرف ديگر مي‌توانند در راستاي تقويت «عقلانيت ارتباطي» (به تعبير يورگن هابرماس) از طريق گفتگوي آزادانه و عقلاني بين گروه‌هاي مذهبي مختلف و در نتيجه هم‌گرايي بين آنها به كار روند (كاركرد عقلاني). مقالۀ حاضر مي‌كوشد شرايط امكان نقش‌آفريني شبكه‌هاي اجتماعي در ترويج و تحكيم عقلانيت ارتباطي در جهان اسلام را بررسي كند و پيشنهادهايي را از منظر «اخلاق اطلاعات» در اين زمينه ارائه نمايد. روش‌شناسي نگارش مقاله، تحليل مفهومي و كيفي نظريه‌هاي موجود با استفاده از متون دست‌اول معتبر در اين زمينه است. يافته‌ها و نتايج مقاله به تنظيم‌گري اخلاقي شبكه‌هاي اجتماعي در راستاي ترويج عقلانيت و همگرايي اسلامي كمك خواهد كرد