جريان‌سازي پارادايم فرهنگي انقلاب اسلامي ايران در نيجريه

Streamlining the Cultural Paradigm of the Islamic Revolution of Iran in Nigeria

پارادايم فرهنگي انقلاب اسلامي ايران، شيوه‌اي جديد از زيست در جهان مدرن را معرفي مي‌كند و مي‌كوشد با نقد سازنده تمدن مادي معاصر درباره پيامدهاي رفتارهاي مكانيكي و بدون هدف انسان مدرن، هشدار دهد. جنبش اسلامي نيجريه يكي از جنبش‌هاي متاثر از انقلاب اسلامي ايران است كه از آغاز قرن 21 با وجود محدوديت‌هاي مضاعفي كه هم از سوي حكومت مركزي و هم از سوي گروه‌هاي سلفي به رهبري عربستان بر آن وارد مي‌شود، دوران انزوا را پشت سر گذاشته و فعاليت سياسي خود را آغاز كرده است. جنبش اسلامي نيجريه كه تا پيش از دهه 1990 ميلادي براي بسياري شناخته شده نبود منبعث از گفتمان و پارادايم فرهنگي انقلاب اسلامي توانست گام‌هاي جدي را در مسير احياي هويت و باورهاي شيعيان در غرب آفريقا بردارد. اين مقاله با بهره‌گيري از روش تحليل گفتمان، مي‌كوشد تا با مطالعه كنش گفتاري و رفتاري رهبر و پيروان جنبش‌ مذكور، نحوه عملكرد و ابعاد پارادايم فكري و الگوي ديپلماسي فرهنگي انقلاب اسلامي را در نيجريه نشان دهد. مقاله با مفروض گرفتن اين نكته كه گفتمان انقلاب اسلامي، ملهم از آموزه‌هاي باطني و ظلم‌ستيز شيعيان است، اين فرضيه را مورد آزمون قرار خواهد داد كه «الگوي ديپلماسي فرهنگي در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران مبتني بر الزامات معرفتي حاصل از گفتمان شيعي است كه منجر به آرمان‌خواهي، احياي هويت، ظلم‌ستيزي و نوزايي فكري در پيروان خود مي‌شود.» يافته‌هاي اين مقاله بر شباهت‌هاي انكارناپذير گفتماني جنبش شيعيان نيجريه با گفتمان انقلاب اسلامي ايران با تاكيد بر مواضع شيخ احمد زكزاكي، تمركز دارد.