اشتراكات شيعه و نقشبنديان افغانستان

Shiite and Naqshbandiyya subscriptions

طريقه نقشبنديه يكي از طرق و سلسله هاي مشهور صوفيه در جهان اسلام است كه در قرن هشتم هجري قمري توسط خواجه بهاء الدين محمد نقشبند بخارايي(717-791ق) در ماوراء النهر و خراسان تأ سيس گرديد. طولي نكشيد كه اين سلسله علاوه بر ماوراء النهر و خراسان آن زمان، در بخش وسيعي از جهان اسلام آن روزگار از هند و سند در شرق گرفته تا عراقين و شام و روم در غرب شيوع و نفوذ پيدا كردَ. يكي از خطوط اصلي و بارز فكري در آموزه هاي شيوخ و اقطاب اين طريقه، محبت و موالات نسبت به ائمه اهل بيت عليهم السلام و مقام و جايگاه رفيع و بالاي ائمه اطهار عليهم السلام است كه در آثار و مكتوبات عرفاي آن به وضوح پيداست.در اين مقاله با تتبع و تفحص در برخي از منابع معتبر و نوشته هاي اين سلسله، تلاش كرده ام نظريات و ديدگاه هاي طريقه نقشبنديه در افغانستان را در رابطه با ائمه عليهم السلام و وجوه اشتراك اين طريقت با تشيع را تشريح و بيان نمايم.