سيره علوي در مبارزه با فساد اقتصادي

در طول تاريخ، فساد اقتصادي در ميان جامعه ـ اعم از دولتمردان، كارگزاران، فعالان اقتصادي و بازاريان ـ همواره مسأله‌اي مهم و عامل بسياري از نابساماني‌هاي اجتماعي، اختلاف‌هاي فاحش طبقاتي، بي‌عدالتي‌ها و تبعيض‌ها، شورش‌ها و چالش‌هاي متعدد بوده است. امام علي(ع) در شرايطي زمام امور خلافت را به دست گرفت كه مسلمانان مناطق مختلف، از گسترش روز افزون فساد اقتصادي در ميان دستگاه حاكميت و عاملانش به ستوه آمده بودند و چون راه هرگونه اصلاح را بسته مي‌ديدند، به خشونت متوسل شدند. در چنين وضعي، ضرورت مبارزه با مفاسد اقتصادي در جامعه، بيش از پيش نمايان شد. پژوهش حاضر با روش توصيفي- تحليلي در پي پاسخ به اين سؤال كه سيره علوي در مبارزه با مفاسد اقتصادي چگونه بود؟ به اين نتايج دست يافت كه علي(ع) علاوه بر بركناري مديران نالايق و به‌كارگيري افراد شايسته، همواره در كار آنان نظارت مي‌كرد و با اتخاذ تدابير ويژه ـ‌از جمله نامه‌هاي هشدارآميز و تأمين نيازهاي ماليشان‌ـ از فساد اقتصادي مسؤولان پيشگيري مي‌نمود. آن حضرت از طرق گوناگون مانند نفي ربا و احتكار، به مبارزه با فساد اقتصادي در سطح معاملات بازاري مي‌پرداخت.