عدالت اقتصادي، اقدام و عمل در نهج‌البلاغه

واژة اقتصاد از ريشه (ق ص د) گرفته شده و به معناي اعتدال و ميانه‌روي است. عدالت اقتصادي يكي از شاخصه‌هاي مهم حكومت اسلامي است. عدل در لغت به معناي داد كردن و داد دادن، ظلم و جور، اندازه و حد اعتدال بوده و در اصطلاح به معناي قرار دادن هرچيزي در جاي خود است.حضرت علي(ع) كه عدالت به وجود مبارك ايشان شناخته مي‌شود ؛ به عنوان رهبر داراي ويژگي‌هاي خاصي از جمله ظلمستيزي، زهد و سادهزيستي، مقبوليت عامه، قاطعيت در راه حق و ... است كه اين ويژگيها عامل امتياز ايشان نسبت به ديگر رهبران جهان است. از منظر امام علي(ع) دولت علوي يك سري وظايف و اصولي از جمله رفاه عمومي، فقرزدايي ،ايجاد امنيت و ... را بر عهده دارد كه مورد بررسي قرار گرفته‌اند.مهم‌ترين آسيب‌هاي نظام اقتصادي عبارتند از‌: فقر، بيكاري، عدم نظارت بر اقتصاد، تبعيض و ... ؛ كه حضرت اين آسيب‌ها را شناسايي نموده و در رفع آنها تلاش بسياري كرد. چنانكه امام به اصلاحاتي از جمله موعظه و برخورداشتن مردم، نظارت بر كارگزاران و مجازات آنان، استرداد بيتالمال، عزل عمال ناصالح و ... اقدام نمود.بر اين اساس اميرالمؤمنين عدالت اقتصادي را يك هدف مي‌بيند و پذيرش حكومت را براي برقراري آن، گرفتن حقوق ضايع شده مظلومان و اصلاح امور مطرح مي‌كند و اقدامات عملي را انجام مي‌دهد؛ چرا كه در پي سعادت افراد جامعه است. و راز جاودانگي دولت علوي در شيوه زمامدار ايشان است. پس نظام اسلامي كنوني بايد سيرهي عملي امام را در زمينهي اقتصاد سرلوحه كار خويش قرار داده تا مسير رشد و پيشرفت را پيموده و سعادت افراد و جامعه را به نوعي تضمين كند