دين و توسعه در گزاره‌هاي علوي از ديدگاه امام خميني(ره)

از جمله عرصه‌هاي انديشة حضرت امام خميني(ره) كه تا حدي ناشناخته مانده و تحت تأثير ساير ابعاد شخصيتي ايشان قرار گرفته، عرصة رشد و توسعه جوامع اسلامي است. امّا در عين حال، در بيانات و نگاشته‌هاي ايشان، كه نمايشگر اوج انديشه‌ها و نظرگاه‌هاي اسلام شناس جامع الأطراف ايشان است به گونه‌اي كه همچون ساير ابعاد شخصيتي‌شان، مي‌توان ابتكار و خلاقيت در ارائة ديدگاه‌هاي عميق و رويكردهاي جديد در بُعد هدايت، رشد و توسعه جامعه در جنبه‌هاي مادّي و معنوي آن را جستجو نمود. در اين تحقيق ما از رهيافت‌هاي هدايتي سيره علوي از زبان و كلام حضرت امام خميني(ره) كه يكي از پيروان راستين آن امام متقين است در رابطه با توسعة ديني در جامعه اسلامي استفاده كرديم. امام خميني(ره)، دين اسلام را داراي ماهيتي ماورايي در هدايت و تربيت جوامع اسلامي مي‌داند كه از حيث مكانت، مستجمع جميع كمالات معنوي و معرفتي است. لذا در نگاه حضرت امام (ره) با تأكيد بر بيان خود قرآن و سيره علوي كه در فهم مقاصد آن بسيار حائز اهميت است مي‌تواند جامع نيازهاي مادّي و معنوي بشريت در مسير هدايت و تربيت و نيز تدارك زندگي سعادتمندانه آنان در همة زمان‌ها و مكان‌ها باشد به گونه‌اي كه دامنة جامعيت آن را در تمام مصالح انساني مي‌توان لحاظ نمود. بنابراين قوانين برخواسته از دين مبين اسلام داراي پويايي و انعطافي خارق‌العاده مي‌باشد و قادر است جوامع اسلامي را در بالاترين درجه از پيشرفت و تكنولوژي همراه با سعادت و كمال انسان راهبري نمايد.